Erdoğan Alkan

Erdoğan Alkan

1935 yılında Sivas-Şarkışla’da doğdu. Samsun Ondokuz Mayıs Lisesini ve Siyasal Bilgiler Fakültesini bitirdi (1960). Brüksel’de Inbel Enstitüsünde halkla ilişkiler konusunda staj gördü (1966). Ankara Televizyonunda ve Millî Prodüktivite Merkezinde çalıştı. İstanbul’da gazetecilik yaptı.

İlk şiiri ’Ben O İnsanlardan Değilim’ Türk Dili’nde çıktı (1957). Fransızcadan şiir ve romanlar çevirdi.

Şiirleri: Güneş Tozları (1958), Ekuanil Çiçekleri (1964), Kerem Gibi (1971), Kuş Ormanı (1981), Kıyı (1983), Eylül Çalgıcısı (1985; aynı isimle toplu şiirleri, 1994), Elimde Güller ve Rüzgâr (1992). Romanı: Kör Oldum Veysel Oldum (Âşık Veysel’in hayatı, 1991). Araştırmaları: Paul Verlaine (Hayatı ve şiirlerinden seçmeler, 1961), Rimbaud’dan Seçme Şiirler (1982), Sembolizm (1985), İçimizdeki İnsan (1992), Ateş Hırsızı, Rimbaud (1993), Düş Gezgini Gérard de Nerval (1994), Karanlıklar Prensi Baudelaire (1995), Şiir Sanatı (1995), Paris Komüni ve Komün Şairleri (1996), 1789 Devrim Şarkıları (1997), Baudelaire ve Satanizm (1999). Hatıraları: Âşık Veysel’den Nükteler (2001). Antolojileri: Bahar Şiirleri Antolojisi (T. Hayrioğlu ile, 1958), Aşk Şiirleri (1998), Hapishane Şiirleri (2002). Derlemesi: Millî İnkılap Nasıl Oldu? (T. Uzunhasanoğlu ile, 1960).

Rimboud, Baudelaire, Mallarmé, Neruda, Verlaine, Aragon, Lord Byron, Anadole France, Zola ve Sigmund Freud’dan çevirileri de yayınlanmıştır.