Esad Coşan

(1938 - 4 Şubat 2001): Yazar, araştırmacı. Çanakkale’de doğdu. İstanbul’da Vezneciler İlkokulunu ve Lisesini (1956), İ. Ü. Edebiyat Fakültesi Arap-Fars Filolojisini (1960) bitirdi. Aynı yıl A. Ü. İlâhiyat Fakültesi Klasik Dinî Metinler Kürsüsüne asistan oldu. "Hatiboğlu Muhammed ve Eserleri" konulu teziyle doktor (1965), "Hacı Bektaş-ı Velî-Makalât" konulu teziyle de doçent (1973) oldu. 1982’de profesörlüğe yükseldi. Türk-İslâm Edebiyatı Kürsüsü başkanlığına getirildi. Bu görevinden emekliye ayrıldı. Avusturalya’da bulunduğu sırada geçirdiği kaza sonucu öldü. İstanbul’da toprağa verildi.

Esad Coşan, ünlü mutasavvıf Mehmed Zahit Kotku’nun damadıdır. Kayınpederinin vefatı üzerine "İskender Paşa Cemaati" olarak bilinen grubun önde gelen ismi oldu. Vefa Yayıncılığı kurdu. Bu yayınevinde İslâm, Kadın ve Aile, İlim ve Sanat, Gül Çocuk dergilerini yayınladı. Ak TV, Akra FM ve günlük Sağduyu gazetesinin kurulmasına öncülük etti.

Esad Coşan, tasavvufî, dinî değerlendirmelerinin yanında Türk dili ve edebiyatı üzerine de yazdı. Bazı yazılarında "Halil Necatioğlu" imzasını kullandı.

Eserleri: Matbaacı İbrahim Müteferrika ve Risale-i İslâmiye (1982), Gayemiz (1985), İslâm Çağrısı (1987), Hacı Bektaş-ı Velî-Makalât (1988), Kur’an ve Sünnet Yolunda (1991), Tasavvufa Giriş ve İslâmda Nefs Terbiyesi (1991), Başarının Prensipleri (1992), Türk Dili ve Kültürü (1992), Avustralya Sohbetleri (4 cilt, 1992), Güncel Meseleler (2 cilt, 1995), Hz. Ali Efendimizden Vecizeler (1995), Yunus Emre ve Tasavvuf (1995), Başarı Yolunda Sevginin Gücü (1995), İslâmî Çalışma ve Hizmetlerde Metod (1995), Sosyal Çalışmalarda Organizasyon ve Başarı (1995), Sosyal Hizmetlerde Hanımlar (1996), İslâmda Eğitimin İncelikleri (1997), Allah’ın Gazabı ve Rızası (1997), Mi’rac Gecesi (1998), İmanın ve İslâmın Korunması (1998), Fuzûlî-Matlau’l-İtikad fî Marifeti’l-Mabda’i ve’l-Maad (Yayına hazırladı, 2003).