Hüseyin Suad Yalçın

Hüseyin Suad Yalçın

Doğumu: 1867, İstanbul Ölümü: 21 Mart 1942, İstanbul

1886’da Mekteb-i Tıbbiyeyi bitirdi. Üç yıl kadar Midilli ve İstanbul’da hekimlik yaptıktan sonra, Paris’e giderek çocuk hastalıkları alanında uzmanlık stajı yaptı (1893-95). 1898-1908 yılları arasında Şam’da sağlık müfettişliği, ardından sağlık meclisi üyeliği görevlerinde bulundu. Millî mücadele yıllarında Anadolu’nun çeşitli yerlerinde doktor olarak çalıştı. Doktorluğunun yanı sıra şâir ve yazarlığını sürdürdü. 1923’ten sonra Devlet Denizyollarına ait gemilerde görev yaptı. İstanbul’da öldü. Mekteb-i Tıbbiyede Cenab Şehabeddin’le dostluk kuran Hüseyin Suad, Edebiyat-ı Cedide’ye ilk katılanlar arasında yer aldı. Cenab Şehabeddin’in etkisinde ilk şiirlerini 1898’de Servet-i Fünûn dergisinde yayımladı. Daha sonra Millî Edebiyat akımına ilgi duyarak hece ölçüsüyle ve sade bir Türkçeyle şiirler yazdı. Ayrıca Gâve-i Zâlim ve Dahhak-ı Zâlim imzasıyla toplumsal olaylara ilişkin mizahî şiirler ve yazılar kaleme aldı. Emile Fabre’den uyarladığı Çürük Temel (1915) isimli eseri Darülbedayi (İstanbul Şehir Tiyatrosu)’nin sahnelediği ilk oyun oldu. Aşk ve kadın konulu lirik şiirler yazdı.

Eserleri

Şiir: Lâne-i Melâl (Melâl Yuvası, 1910), Gâve Destanı (Mizahî şiirler, 1923) TİYATRO: Kirli Çamaşırlar (1911), Çürük Temel (Emile Fabre’den uyarlama, 1915), Yamalar (1920), Kayseri Gülleri (1920), Ahrette Bir Gün (Hece ölçüsüyle yazılmış manzum oyun, 1926) ’(...) Suad da, Servet-i Fünûn’a 1896’da katıldı ve şiirlerinde, Servet-i Fünûn hareketinin ortak özelliklerinden ayrılmadı. Fakat onda da, içine kapanık, marazileşmiş bir lirizm göze çarpar. Üslûbça bazen Fikret’i andırmakla beraber daha çok, Cenâb’ın tesirindedir.’ (Kenan Akyüz, Modern Türk Edebiyatının Ana Çizgileri / 1860-1923, 1995, s. 103-104)