Mecdut Mansuroğlu
(4 Eylül 1910 - 27 Ağustos 1960): Araştırmacı. İzmir’de doğdu. Babası İstanbul Darulfünûnu fıkıh tarihi müdrrisi Mansurîzâde Said Bey, Mütarekede İngilizlerin elinden Rodas’a kaçınca, ilkokulu Rodos ve İzmir’de okudu. Orta öğrenimini İzmir Amerikan Koljinde gördü (1931). İ.Ü. Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünü bitirdi (1936). Doktora yapmak için Almanya’ya gitti; İkinci dünya Savaşı çıkınca doktorasını yarım bırakarak yurda döndü. 1940’ta mezun olduğu bölüme asistan olarak girdi. 1945’te ’XIII. Asır Eski Anadolu Türkçesi Metinleri ve İndeksi’ başlıklı teziyle doktor, 1949’da ’XIII. Asır Eski Anadolu Türkçesi Metinlerinin Grameri’ başlıklı teziyle de doçent oldu. 1960 yılında prorfesörlüğe yükseltildi. İstanbul’da öldü.Karahanlı Türkçesi ve Eski Anadolu Türkrçesi (XIII-XV. Yüzyıllar arası) metinleri üzerindeki çalışmalarıyla tanınır. Her iki dönemin ilk gramer denemeleri Mecdut Mansuroğlu’na aittir. Eski Anadolu Trükçesinin Orta Asya Türk yazı dilininin devamı olduğunu savunmuştur.
Eserleri: Anadolu Türkçesi (XIII. Asır). Dehhanî ve Manzumeleri (1947), Ahmet Fakih, Çarhnâme (1956), Sultan Veled’in Türkçe Metinleri (1958).
İLGİLİ ÖYKÜLER
