Talip Apaydın
(1926- ): Yazar, şair. Polatlı’ya bağlı Ömerler köyünde doğdu. İlk öğrenimini Beypazarı’nda yaptı. Daha sonra Çifteler Köy Enstitüsü (1943) ve Gazi Eğitim Enstitüsü Müzik Bölümünü bitirdi. Çeşitli okullarda öğretmenlik yaptı.Önce şiir ve hikâyeler yazdı. Sonra roman türüne yöneldi. Diğer bazı köy enstitülü romancılar gibi, köylüyü sefil, perişan, cahil tipler olarak çizdi.
Şiirleri: Susuzluk (1956), Kırsal Sancı (1999). Hikâyeleri: Ateş Düşünce (1967), Öte Yandaki Cennet (1972), Koca Taş (1974), Yolun Kıyısındaki Adam (1981), Duvar Yazıları (1981), Kökten Ankaralı (1982), Hendek Başı (1984), Hem Uzak Hem Yakın (1985), Sıra Dışı Öyküler (1994), Öykülerle Çizgiler (Hikâyelerinden seçmeler, 1998). Romanları: Sarı Traktör (1958), Yarbükü (1959), Emmioğlu (1961), Ortakçılar (1964; Ortakçının Oğlu adıyla, 1974), Toprağa Basınca (1964), Ferhat ile Şirin (1965), Define (1972), Yoz Duvar (1973), Toz Duman İçinde (1974), Tütün Yorgunu (1975), Kente İndi İdris (1981), Vatan Dediler (1981), Köylüler (1991). Hatıraları: Bozkırdaki Günler (1952), Karanlığın Kuvveti (1967), Akan Sulara Karşı (1985). Oyunu: Bir Yol (1966). Denemeleri: Bozkırda Günler (Köy notları, 1952). Bilgiden Bilime Eğitim (1995).
Çocuk kitapları da yazmıştır.