Mehmet Kemal

Mehmet Kemal

11 Nisan 1921 tarihinde Ankara’da doğdu. Soyadı Kurşunluoğlu’dur. İmzasını Mehmed Kemal olarak kullanmıştır. Ankara Erkek Lisesini bitirdi (1940). A.Ü. Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Felsefe Bölümü’nde bir süre okudu. Siyasî fikirlerinden dolayı 1947’de toplam 5,5 ay tutuklu kaldı. Hapisten çıktıktan sonra gazeteciliğe başladı. Arkadaşlarıyla Battal Gazi gazetesini çıkardı (1945-1948). Demokrat Ankara, Yeni İstanbul, Vatan, Ant, Akşam gazete ve dergilerinde çalıştı. Bir ara Ankara’da meyhane işletti (1967-1969). Cumhuriyet gazetesinde köşe yazıları yazdı. Meydan adıyla tek sayılık bir edebiyat dergisi çıkarmıştı. 14 Eylül 1998 tarihinde İstanbul’da öldü. Zincirlikuyu’da gömülüdür.

İlk şiiri 1942’de Gençlik dergisinde çıktı.

Şiirleri: Birinci kilometre (1945), Dünya Güzeli Olmalı (1954), Söz Gibi (1977; ilavelerle, 1982), Öğle Rakıları (1990), Tükenmez (Bütün şiirleri, 1990). Romanları: Sürgün Alayı (1974), Pulsuz Tavla (1976), Kalenin Eteğinde (1984). Hatıra ve fıkraları: Acılı Kuşak (1968), Politika ve Ötesi (1970), 12 Mart, Öfkeli Generaller ve İşkence (1974), Sol Kavgası (1975), Ara Rejim Kara Rejim (1979), Celal Bayar Efsanesi ve Raftaki Demokrasi (1981), Şairler Dövüşür (1982), Türkiye’nin Kalbi Ankara (1983), Bir Deste İskambil (1985), Bu Darbeler Kimin İçin (1986), Gayrıresmi Yakın Tarih ve Nerde Eski Seçimler (1991), Haber Peşinde 50 Yıl (1993).