Mesihi

(? - 1512): Divan şairi. Priştine’de doğdu. II. Bayezıd dönemi şairlerindendir. Genç yaşında İstanbul’a geldi; hattatlık sanatını öğrendi. Sadrazam Ali Paşa’nın divan kâtipliğine getirildi. Ancak derbeder yaratılışta bir kişi olduğu için mesleğini ihmal etti; gözden düştü. Ali Paşa’nın ölümünden sonra hamisiz kaldı, bir yıl sonra da öldü.

Mesihî, lirik edalı şiirler yazdı. Arapça ve Farsçayı her iki dilde de şiir yazacak derecede iyi biliyordu. Bununla beraber sade bir dil kullanmıştır. Mesihî döneminde saraya Osmanlı sahasının dışında şairlerin davet edilmesine üzülmüş ve şu beyti söylemiştir:

Mesihî gökten insen sana yer yok

Yürü var gel Arapdan ya Acemden

Eserleri: Divan (İrfan Morina, Priştine. 1987; Mine Mengi, 1995), Şehrengiz (Türünün ilk örneklerindendir.), Gül-i Sad Berg (Eser üzerinde İ. Çetin Derdiyok doktora çalışması yaptı, Adana 1994).