Abdurrahman Bin Ebza
Kur’ân-ı Kerim ve fıkıh konularındaki bilgisiyle tanınan sahâbî. Sahâbî olan babası da kendisi gibi Huzâaoğullan’nın azatlısı idi. Mekke’de doğdu. Kur’ân-ı Kerîm üzerindeki derin bilgisi sebebiyle, efendisi ve Hz. Ömer’in Mekke valisi Nâf Bin Abdülhâris, halife ile görüşmeye giderken onu yerine vekil bıraktı. Bu tercihin sebebini soran Ömer’e Nâf, "Mekke halkı içinde Kur’an’ı en iyi okuyan ve ilâhî emirleri en iyi bilen odur" diye cevap vermiştir. Abdurrahman, Sıffîn’de Hz. Ali’ye biat eden ashap arasında yer aldı. Daha sonra Ali onu Horasan’a vali tayin etti (658).
İbn Hibbân, Abdurrahman’ı tabiîlerden sayar, ancak İmam Buhârî ve Ebû Hatim gibi muhaddisler onun ashaptan olduğunu belirtmişlerdir; hatta Ebû Hatim, Hz. Peygamberin arkasında namaz kıldığını ifade etmiştir. Nitekim Resûlullah’ın dağıttığı ganimetlerden hisse aldığına dair kendi rivayeti de bunu göstermektedir.
Doğrudan Hz. Peygamberden rivayet ettiği hadislerden başka, Ebû Bekir. Ali, Ömer, Ammâr. Obey Bin Kâ’b gibi büyük sahâbîlerden naklettiği rivayetleri Kütüb-i Sitte’öe yer almıştır. Kendisinden de oğullan Saîd ve Abdullah, aynca Şa’bî, Ebû İshak es-Sebîî ve diğer bazı tabiîler hadis rivayet etmişlerdir.
Hayâtının ileri dönemlerinde Kûfe’ye yerleşen Abdurrahman’ın nerede vefat ettiği bilinmemektedir.
İLGİLİ ÖYKÜLER
