Adnan Özyalçıner
18 Aralık 1934’te İstanbul’da doğdu. Asıl soyadı Çelik’tir. İstanbul Erkek Lisesini bitirdi (1955). İ.Ü. Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünde öğrenimini yarım bıraktı. Eczacı çıraklığı, manavlık, dokuma atölyesinde kâtiplik, dergi ve kitap dağıtıcılığı işleri yaptı. Kim dergisi, Varlık Yayınları ve Cumhuriyet gazetesinde musahhih olarak çalıştı (1959-1981). Hürriyet gazetesinin kültür sanat servisini yönetti. Türkiye Yazarlar Sendikasının kurucularındandır (1974). 15 yıl bu sendikanın genel sekreterliğini yürüttü .Hikâyeleri 1953’ten itibaren Demet, Onüç, Mavi, Varlık, Yeditepe, Yeni Düşün, Seçilmiş Hikâyeler, a dergilerinde çıktı.
Hikâyeleri: Panayır (1960), Sur (1963), Yağma (1971), Yıkım Günleri (1972), Gözleri Bağlı Adam (1977), Cambazlar Savaşı Yitirdi (1991), Alaycı Öyküler (1991), Taş (İlk dört kitabından seçmeler, 1992), Sağanak (Yıkım Günleri eklerle, 1993), Anıtların Öyküsü (1995), Panayır-Sur (1996), Ölüm Çiçekleri (1997), Yazdan Kalma Bir Gün: İstanbul Öyküleri (1999), Ayak İzleri (Röportaj-hikâye, 2000), Toplu Öyküler: 1. Panayır-Sur (2001), Toplu Öyküler: 2. Gözleri Bağlı Adam-Yağma (2001), Toplu Öyküler: 3. Cambazlar Savaşı Yitirdi-Sağanak (2001), Toplu Öyküler: 4. Alaycı Öyküler-Aradakiler (2001), Romanı: Güç ve Güzellik (IV. Murat üzerine, 1997). Monografisi: Kapitalin Aydınlığında: Alaattin Bilgi (2001). Denemeleri: Tarihin Işıldağı (1998). İncelemeleri: İstanbul’un Taşı Toprağı Altın-Eski İstanbul Yaşayışı ve Folkloru (Sennur Sezer ile, 1985), Üç Dinin Başkenti İstanbul (Sennur Sezer ile, 2002). Çocuk kitapları: Kırmızı Çini Köşe (1976), Garip Nasıl Okuyacak (1977), Ölümsüzleşen Bahçe (1980), Devlet Kuşu (1988), Sabırtaşı Çatladı (1980), Keloğlu ile Köse (Sennur Sezer ile, 1989), Anadolu’dan Öyküler (S. Sezer ile, 1989), Tarihten Öyküler (1995), Keloğlandan Masallar (5 kitap, 1994), Gökkuşağı Masalları (10 kitap, 1999).
İvo Andriç’ten Irgat Simon adlı hikâye kitabını çevirdi (1976).