Babur Şah

(1483 - 1530): Hükümdar, şair. Fergana’da doğdu. Hindistan’da Müslüman Türk devletinin kurucusudur. Timur’un torunlarından Ömer Şeyh Mirza’nın büyük oğludur. Fergana emîri olan babasının ölümünden sonra tahta geçti (1494). Hindistan içlerine seferler düzenledi. Safevîlerin yardımı ile Semerkand ve Buhara’yı aldı. 1524’te Lahor’a girdi ve Hindistan’da hâkimiyetini Lahor’a kadar genişletti. Agra’da öldü. Naaşı Kabil’e nakledildi.

Zahirüddin Muhammed Babur Türk tarihinin büyük simalarından biridir. Şair, nâsir, musikişinas ve hattattır. Hatt-ı Bâburî’yi geliştirmiştir. Çağatay sahasında Ali Şîr Nevâî’den sonra en ünlü şairdir.

Eserleri: Babürnâme (Hayatının çeşitli dönemlerini anlattığı hatıra kitabıdır. Çağatayca kaleme alınmıştır. Prof. Dr. Reşid Rahmeti Arat Çağatay Türkçesinden Türkiye Türkçesine Vekayi adı altında aktarmıştır. 2 cilt, 1943-1946. Eser, Çağatay Türk nesrinin en güzel örneklerindendir.) Aruz Risalesi (Aruz ile yazılan Türklere mahsus bazı nazım şekilleri hakkında bilgi verir, F. Köprülü tarafından Paris’te bulundu, 1923), Mübeyyen (Hanefî fıkhına ait bazı meseleleri izah eden bir mesnevî), Risale-i Vâlidiyye (Hoca Ubeydullah’ın Farsça yazdığı tasavvuf ahlâkıyla ilgili kitabının manzum tercümesi), Divan (Rubaîler, tuyuglar, muammalar ve müfredlerden meydana gelir. İçinde bazı Farsça şiirler de yer alır. Babur Şah’ın edebî şahsiyeti bu eserinde ortaya çıkar.Dr. Bilâl Yücel yayınladı, 1995).