Baha Tevfik

(1884-1914): Yazar, gazeteci. İzmir İdadîsini ve Mülkiye Mektebini bitirdi (1907). Meşrutiyetten sonra gazetecilik yaptı, Teceddüd-i İlmî ve Felsefî Kütüphanesini kurarak telif ve tercüme eserler yayınladı. Apandistten İstanbul’da öldü. Materyalizmi Türkiye’de ilk defa felsefî düşünce olarak ele aldı ve savundu. Felsefe Mecmuası’nı çıkardı (1913). Ayrıca hiciv ve polemik yazıları yazdı.

Eserleri: Fransızca İştikak Lügati (H. Vasfi Menteş ile, 2 cilt, 1905, 1909), Ba’s ü Bade’l-Mevt (Tolstoy’dan, 1909), Tedkikat: Teracim-i Ahvâl (1909), Hassasiyet Bahsi ve Yeni Ahlâk (1910), Karagöz Salnâmesi (1913), Felsefe-i Edebiyat ve Şair Celis (1914), Muhtasar Felsefe (1915), Felsefe-i Ferd (1914; yeni yazısı, 1992), Teceddüd-i İlmî ve Edebî, Feminizm-Âlem-i Nisvan (Odette Lecquerre’den), Madde ve Kuvvet (Ludwing Buchner’den, Ahmet Nebil ile, 3 cilt), Mantık (Robier’den), Vahdet-i Mevcut: Bir Tabîiyyât Âliminin Dini (Ernst Haeckel’den, Ahmet Nebil ile), Tarih-i Felsefe (2 cilt, Alfred Fouillé’den, Ahmet Nebil ile), Psikoloji-İlm-i Ahvâl ve Rûh (Ahmet Nebil ile), Niçe-Hayatı ve Felsefesi (Ahmet Nebil ve Memduh Süleyman ile).