Baha Vefa Karatay
(2 Ekim 1916- 6 Ocak 1998): Şair, yazar. Konya’da doğdu. Kuleli Askerî Lisesini, Kara Harp Okulunu (1939) ve Harp Akademisini (1948) bitirdi. Bern, Oslo ve Kopenhag’da askerî ataşe olarak bulundu. 1970’te emekliye ayrıldıktan sonra politikaya girdi. Cumhuriyetçi Güven Partisi’nin genel başkan yardımcılığını, Kemalist Atılım Derneğinin genel başkanlığını (1981-1983) yürüttü. Avusturalya’ya ilk büyük elçi olarak gönderildi. "Mehmetçik ve Anzaklar"ı, Avusturalya’da Anzaklarla görüşerek yazmıştır.Karatay, vatan sevgisini işleyen şiirlerin yanında roman ve hikâyeler de kaleme almıştır.
Şiirleri: Sana Akan Çağlayan (1938), Bayrak (1938), Uzakta Kal Sevgilim (1945), Şehit Olmak (1949), Ne Oldu Bize (1973), Atatürk Türkiyesi Destanı (1985), Yavru Vatan Destanı (2 cilt, 1988). Hikâyeleri: Adsız Kahramanlar (1950), Son Tango (1938), Kardeş Gibi (1939), Manken (1942), Aşkımızın Romanı (1943), Bir Kadın Öldürdüm (1948), Fatih’in Aşkı (1974).