Besim Ömer Akalın
Türk hekimi (İstanbul 1862-Ankara 1940). Askerî Tıbbiye’yi bitiren Besim Ömer Akalın, Paris’e gönderilerek, kadın ve doğum hastalıklarında ünlü tüm otoritelerin kliniklerinde çalışarak uzmanlaştı. Yurda dönünce generalliğe yükseltilip, okul yapılarından bağımsız bir doğumevi yaptırmayı, Kızılay kurumuna yeniden canlılık kazandırmayı başardı. Veremle Mücadele, Çocuk Esirgeme ve Süt Damlası kurumlarını ve bir ebe okulu kurdu. Meşrutiyet ilan edilince rütbesi albaylığa indirildiyse de, halk arasında "paşa" diye anılmaya devam etti. Fakülteye dönüştürülen Tıbbiye’nin ikinci dekanlığını yapıp (1911), Darülfunun emini (rektörü) seçildi (1919). 1923’te gerçekleştirilen üniversite reformunda kadro dışı bırakılıp, TBMM’nin 5. ve 6. dönemlerinde milletvekilliği yaptı.
Pek çok öğrenci yetiştiren, doğum sırasındaki ölümlerin büyük ölçüde azalmasını sağlayan Akalın, yazdığı kitaplarla Türk tıbbına büyük yararlar sağlamıştır: Sıhhatnümayı Aile{Aile Sağlığı Kılavuzu, 1886), Sıhhatnümayı İzdivaç (Evlilik Sağlığı Kılavuzu, 1887), Sıhhatnümayı Tenasül (Cinsel Sağlık Kılavuzu), Tabibi Etfal (Çocuk Hekimi, 1898), Hıfzıssıhha(Sağlığ[ Koruma) [1899], Çocuk Büyütmek (1925), vb.
