Cihan Ünal
22 Ocak 1946 tarihinde, Kastamonu’da doğdu. Kurtuluş Lisesini bitirdi. Lisede öğrenciyken, Ankara Radyosu Çocuk Kulübü’nde, Ankara Radyosu Eğitim Programları’nda, Ankara Radyosu Radyo Tiyatrosu’nda ve Ankara Radyosu Arkası Yarın’da çalıştı. Yanı sıra Ankara Devlet Tiyatrosu oyunlarında küçük rolleri canlandırdı.
1969 yılında Ankara Devlet Konservatuvarı Tiyatro Bölümünden mezun oldu.
Sinema oyunculuğuna 1972 yapımı "Damdaki Kemancı" filmiyle başladı.
1973 ila 1982 yılları arasında Ankara Devlet Konservatuvarı Oyunculuk Bölümünde diksiyon, mimik, rol ve sahne dersleri verdi; Cüneyt Gökçer'in asistanlığını yaptı.
1982 yılında British Council bursu ve Ankara Devlet Tiyatroları bilgi-görgü hakkı ile Londra’ya gitti. Burada Ulusal Kraliyet Tiyatrosu ve Royal Shakespeare Company’de çeşitli provalara katılarak eğitimini devam ettirdi. Yine Londra’da misafir eğitmen olarak Kraliyet Dramatik Sanatlar Akademisi'nde bulundu.
İlk evliliğini manken Sabiha Tarhan’la, ikinci evliliğini ise Türkân Şoray’la yaptı.
Hâlen Tiyatro İstanbul’da oyunculuk, Hacettepe Üniversitesinde de öğretim görevliliği yapmakta; Başkent İletişim Bilimleri Akademisi'nde ise diksiyon, spikerlik, sunuculuk, seslendirme ve oyunculuk dersi vermektedir.
İngiltere merkezli Centre for Performance Research ve Tiyatro Oyuncuları Derneği üyesidir.
30’a yakın filmde rol aldı. Bazıları şunlardır:
Şeytan (1974)
Yedi Kocalı Hürmüz (televizyon dizisi, 1980)
Gazap Rüzgârı (1982)
Mine (1982)
İhtiras Fırtınası (1983)
Bir Sevgi İstiyorum (1984)
Kuruluş/Osmancık (televizyon dizisi, 1987)
Kadın İsterse (televizyon dizisi, 2004)
Aşk Yeniden (televizyon dizisi, 2007)
Muhteşem Yüzyıl: Kösem (televizyon dizisi, 2015)
Cihan Ünal: “Babam aydın görüşlü bir insan olduğu için 1950’li yıllarda önce ablamı, arkasından da ağabeyimi Ankara’ya konservatuara gönderdi. O devirde çocuklarını başka bir şehre okumaya göndermek, üstelik de sanatçı olmaları için, cesaret isteyen bir davranıştı ve babam hiç tereddüt etmeden bu cesareti gösterdi. Ben de ablamı ve ağabeyimi örnek alarak konservatuara gittim, onlar da bana öncülük ettiler. Babamı bu davranışından ötürü her zaman takdir ve sevgiyle anarım. Bugünkü başarımı, bana destek oldukları için annemle babama borçluyum.”
İLGİLİ ÖYKÜLER
