C. J. Chenier
1987 yılına kadar uzanan solo kariyeri ve bu tarihten evvel çıkardığı beş albüm ile C.J. Chenier, kendi müzik türünün en iyi şarkıcısı, müzisyeni ve canlı performans ustası olarak kabul ediliyor. The Boston Globe gazetesine göre "C.J. Chenier’in akordeonu çalması James Brown kadar enerjik." Living Blues dergisi; C.J. Chenier’i "yaşayan en iyi zydeco şarkıcısı ve akordeon ustası" olarak tanımlıyor. Billboard ise ona "zydeco tahtının tek varisi" adını takmış. Chicago Reader’a göre "C.J. Chenier; R&B, soul ve funk gibi çağdaş müzik akımlarını harmanlayarak zydeco’nun geleceğini belirleyen kişi." C.J.’in müziği, zydeco üstadı babası Clifton Chenier’ın geleneklerine her zaman yakın kalsa da hiçbir zaman müziğini yeni boyutlara taşımaktan çekinmediği yaptığı kayıtlarda açıkça ortada. C.J. "Kendimi sınırlamayacağım" diyor ve neden böyle dediğini şöyle açıklıyor: "Louisiana’dan bir hayli uzaktayım, Texas’ta doğup büyüdüm, babamın yaptığı müziği küçükken farketmiş olsam da kendi etkileşimlerimi hiçbir zaman göz ardı etmedim." Saksofon çalmayı erkenden öğrenen C.J., gençlik yıllarında müzik gruplarıyla çalışmaya başlamış ve müzik eğitimi aldığı yıllarda bir caz ve funk müzisyeni olmanın hayallerini kurmuş. Ankara konserinde kendisi adeta coşarcasına akordeon çaldı ve salonu da hareketlendirmesini bildi. Vurmalıların da yüksek ritmiyle harekete geçen izleyici kitlesi, ince yapısıyla grup içerisinde dikkat çekmeyen gitaristin elektro gitarın duygu yüklü sololarıyla kendinden geçti.
