Erhan Bener
19 Nisan 1929’da Kıbrıs’ın başkenti Lefkoşa’da doğdu. Babası Türkiye’nin ilk fen doktorlarından Mustafa Raşit Bey, annesi Mediha Hanım’dır. Babasının öğretmen olması dolayısıyla ilk, orta ve lise öğrenimini Anadolu’nun çeşitli il ve ilçelerinde tamamladı. İlkokul yıllarından itibaren yazarlığa ilgi duydu. Yazdığı şiirler ve ilk öyküsü Küçük İstasyon, Erciyes dergisinde yayımlandı. Babası, oğlunun Sesler isimli şiir kitabını kendi imkânlarıyla 1948 yılında Kayseri’de bastırdı.
Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesinden 1950’de mezun oldu. Yazarlık tutkusu devam eden Bener, öğrenciliği sırasında iki roman kaleme aldı. Bu romanları yayımlatmak istediyse de genç bir insanın böyle romanlar yazamayacağı gerekçesiyle reddedildi.
1950 yılında Maliye Bakanlığında memur olarak çalışmaya başladı. Burada müfettiş yardımcılığı, hesap uzmanlığı ve hazine genel müdür yardımcılığı, kambiyo kontrol dairesi başkanlığı yaptı. Bu dönemde maliye üzerine eserler yazdı. Görevi gereği Anadolu kentlerinde gezdi, kalan vaktini ise yazarak değerlendirdi. Bu dönemde yazdığı ilk romanı Acemiler 1952’de yayımlandı. Hemen ardından Yalnızlar isimli eseri, Bülent Ecevit’in arka kapak yazısı ile Ulus gazetesinde tefrika edildi.
1956’da Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesinden mezun oldu. 1957’de Neşecan Otyam ile evlendi. 1957 yılında staj için bir seneliğine Brüksel’e gitti. Burada katıldığı Expo 58 ile ilgili değerlendirmelerini Batıdan başlığıyla bir sene boyunca Varlık dergisinde yayımladı.
1963-1966 ve 1969-1973 yıllarında Paris’te önce Türkiye Büyükelçiliği Maliye Müşaviri, sonra Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü’nde Türkiye Daimî Temsilciliği Başkan Yardımcısı olarak görev yaptı. 1961’de neşrettiği Ara Kapı isimli romanı 1965’te Fransızcaya tercüme edildi ve Le Chat et la mort adıyla yayımlandı. Bu eseriyle Fransız-Türk Kültür Cemiyeti Büyük Roman Ödülü’ne layık görüldü. Fransızcaya tercüme edilmesinden sonra kitabın ismi Kedi ve Ölüm olarak değiştirildi.
1966’da çıkan Baharla Gelen romanından sonra yazmaya ara verdi ve 1977 yılına kadar eser yayımlamadı.
1975 yılında kendi isteğiyle emekliye ayrıldı. 1990’a kadar özel sektörde danışmanlık, 1992-94 yılları arasında ise avukatlık görevlerinde bulundu. Emekliliğinde yazmayı sürdürdü. Daha sonra siyasete girdi. İlk adımı 1975 yılında CHP’ye üye olarak attı. Partiyle aynı görüşe sahip Özgür İnsan dergisinin genel yayın yönetmenliğini yaptı. Daha sonra 1999’da ÖDP’ye üye oldu. Bu partiden Ankara 1. Bölge milletvekili adayı oldu.
Emekli olduktan sonra edebiyat dalındaki ilk çalışması Bürokratlar isimli öykü kitabı oldu. Milliyet gazetesinde tefrika edilen eser, büyük ilgi gördü. Ardından Yalnızlar romanını yeniden kaleme aldı. Bu eser televizyona uyarlandı ve dokuz bölümlük dizi olarak seyirciye sunuldu.
Roman, hikâye, anı, deneme ve tiyatro oyunlarının yanı sıra çocuk kitapları ve çevirileri, radyo oyunları ve beyaz perdeye yansıtılan senaryoları da vardır. Eserleriyle pek çok ödüle layık görüldü. Ölü Bir Deniz romanı, 1989’da Atıf Yılmaz tarafından; Böcek isimli eseri ise Ümit Elçi tarafından sinemaya uyarlandı. Böcek filmi 32. Altın Portakal Film Festivali’nde “En İyi Film”, 9. Altın Koza Film Festivali’nde ise “En İyi İkinci Film” seçildi.
Evli ve iki çocuk babası olan Bener, 8 Aralık 2007 tarihinde Ankara’da vefat etti.
Kaynak:
https://tr.wikipedia.org/wiki/Erhan_Bener
Özçelebi, Betül. Erhan Bener Hayatı, Sanatı ve Eserleri. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, 2005.
İLGİLİ ÖYKÜLER
