Gülten Akın

Gülten Akın

23 Ocak 1933 tarihinde Yozgat’ta doğdu. Bütün öğrenim hayatı Ankara’da geçti. Ankara Kız Lisesi (1951) ve A.Ü. Hukuk Fakültesini bitirdi (1951-55). 1956’da evlendi. Beş çocuk büyüttü. Eşinin kaymakamlığı dolayısıyla gittiği Gevaş, Alucra, Şavşat, Haymana, Saray ilçeleriyle Kahraman Maraş’ta yardımcı öğretmenlik ve avukatlık yaptı (1958-72). Ankara’ya yerleşince bir süre Türk Dil Kurumunda görev yaptı. Kültür Bakanlığı Yayın Danışma Kurulu üyeliğinde bulundu (1978-79). Uzun yıllar İnsan Hakları Derneği, Dil Derneği gibi kuruluşlarda kurucu, yönetici olarak çalıştı. İlk şiirleri "Hisar", "Türk Dili", " "Mülkiye" ve "Varlık" dergilerinde yayımlandı (1952-56). İlk şiirlerinde sevda, ayrılık, doğa temalarını işleyen Akın, bireyin şiirinden topluma, halkın acılarına yöneldi. Halk şiiri formlarından yararlandı. 1955 Varlık Dergisi Şiir Ödülünü Teoman Karahun ile paylaştı. "Sığda" kitabıyla 1965 TDK Şiir Ödülünü, Maraş’ın ve "Ökkeş’in Destanı" ile 1970 TRT Sanat Ödülleri Yarışması Başarı Ödülünü, "Ağıtlar ve Türküler" ile 1977 Yeditepe Şiir Armağanını, "Sevda Kalıcıdır" ile 1991 Halil Kocagöz Şiir Ödülünü, "Seyran" ile 1992 Sedat Simavi Vakfı Edebiyat Ödülünü Memet Fuat’la birlikte, "Sessiz Arka Bahçeler" ile 1999 Altın Portakal Şiir Ödülünü kazandı. 4 Kasım 2015 tarihinde Ankara’da öldü.

Eserleri

Şiir: "Rüzgâr Saati" (1956), "Kestim Kara Saçlarımı" (1960), "Sığda" (1964), "Kırmızı Karanfil" (1971), "Maraş’ın ve Ökkeş’in Destanı" (1972), "Ağıtlar ve Türküler" (1976), "Seyran Destanı" (1979), "Seyran" (Toplu şiirler, 1982), "İlâhîler" (1983), "Sevda Kalıcıdır" (1991), "İzlediğimiz Sular" (1991), "Seyran" (Toplu şiirler, 1992), "Sonra İşte Yaşlandım" (1995), "Toplu Şiirler" 1956-1991 (1996), "Sessiz Arka Bahçeler" (1998)

Diğerleri: "Halk Dilinden Bir Top Gül" (Derleme, 1973), "Şiiri Düzde Kuşatmak" (Yazılar 1983), "42. Gün" (Anlatı, 1986), "Şiir Üzerine Notlar" (1996), "Toplu Oyunlar" (1997)