İbrahim Alaatin Gövsa

İbrahim Alaatin Gövsa

(1899-1949) Şair, yazar, İstanbul’da doğdu. İlk ve orta öğrenimini İstanbul ve Trabzon’da yaptıktan sonra, Mekteb-i Hukuk’u bitirdi (1910). Adliye ve Maarif bakanlıkla­rında memuriyet ve öğretmenlik yaptı.İsviçre’ye psikolo­ji ve pedagoji öğrenimi görmeye gitti. Dönüşte, Yüksek Öğretmen Okulu’nda on yıl öğretmen ve idareci olarak çalıştı. 1922′de Tâlim ve Terbiye Dâiresi üyesi, 1923′te Sivas milletvekili, 1935′te müfettiş, 1939′da yeniden milletve­kili oldu. Türk Ansiklopedisi Genel sekreterliği yaptı. 1943′te emekli oldu. Ankara’da öldü. Küçük yaşta edebiyata ilgi duydu. 1906′dan itibaren yaz­dıklarını yayımlamaya başladı. Hiçbir edebî harekete katıl­madı. Ferdî ve millî konularda şiirler yazdı.Çocuklar için didaktik manzumeler söylemiştir. Eğitim, biyografi, ansik­lopedi ve sözlük türlerinde de değerli eserler yazdı.Tercü­meler yaptı. Şiir kitapları: 1. Çocuk Şiirleri (1910, 6 defa basıldı), 2. Güttüğü (Dedikodu, 1913), 3. Çanakkale İzleri (1926), 4. Acılar (Şiirler, nesirler, 1941, 1966), 5. Söz Oyunları (Şiirler, nesirler, 1942). Diğer eserleri: 1. Çocuk Ruhu (1962), 2. Bediî Terbiye (1925), 3. İlk Gençlik Hakkında Ruhiyat ve Terbiye Tedkikleri (1921, bu üç eser pedagoji ile ilgilidir), 4. Yeni Türk Lügati (Kurul ile, 1930), 5. Talebe Lügati (1931), 6. Sü­leyman Nazif (İnceleme, 1933), 6. Meşhur Adamlar Ansiklo­pedisi (4 cilt, 1937), 7. Türk Meşhurları Ansiklopedisi (1946), 8. Resimli Yeni Lügat ve Ansiklopedi (5 cilt, 1947-1954), 9. Şen Yazılar (1926). [Şâirin yazılarının önemli bir bölümü ki­tap hâline getirilememiştir. Akbaba, Zümrüt Anka dergile­rinde "Kıvılcım", 7 Gün dergisinde "I. Ulviye" ve "Karınca" .