İhsan Yüce

İhsan Yüce

23 Ocak 1929 tarihinde, Elâzığ’da doğdu. Ailesi, Rusya’ya bağlı Dağıstan yöresindendir. Aile 1917’de Lenin’in başlattığı Bolşevik İhtilali sonucu oluşan kaostan etkilenerek Dağıstan’dan Batum’a, oradan da Türkiye’ye göç etti; devletin yönlendirmesiyle Elâzığ’a yerleştirildi.

İzmir Atatürk Lisesini bitirdi. İktisadi ve Ticari İlimler Akademisinden mezun oldu. Muhasebecilik yaptı. Sanat yaşamına 1952 yılında, İzmir Halk ve Çocuk Tiyatrosu’nda başladı. Bizim Tiyatro’yu kurdu ancak bu tiyatro bir yıl sonra kapandı. 1965 ve 1966 yıllarında Lale Oraloğlu Tiyatrosu’nda oynadı. 1968 yılında üç arkadaşıyla birlikte Ankara Drama Tiyatrosu’nu kurdu. Bundan başka Gen-Ar, Arena ve Direklerarası Tiyatrolarında çalıştı.

Sinema oyunculuğuna 1965 yapımı “Güzel Bir Gün İçin” filmiyle başladı. Genellikle çıkarcı baba, adaletsiz muhtar, merhametsiz ağa ve sarhoş tiplerini canlandırdı.

Aslıer Film Şirketi’ni kurdu. Resimle ve heykeltıraşlıkla ilgilendi.

Aralarında “Çin İşi Japon İşi” (1975), “Kibar Feyzo” (1978), “Şark Bülbülü” (1979), “Davaro” (1981), “Çarıklı Milyoner” (1983), “Şabaniye” (1984), “Sosyete Şaban” (1985), “Kayıp Aranıyor” (1991) yapımlarının olduğu 65 filmin senaryosunu yazdı.

“Hayat Cehennemi - Hiç” (1971), “İbişo” (1980), “Deliler Koğuşu” (1981), “Oy Oy Eminem” (1986) başta olmak üzere 10 filmin yönetmenliğini üstlendi. 

“Ve Onu Vurdular” (1973), “Hıdır” (1977) ve “Şişeli Köy” (1985) filmlerinin yönetmen ekibinde; “Silahları Ellerinde Öldüler” (1967), “Sindirella Külkedisi” (1971) ve “Memiş” (1977) filmlerinin yapım ekibinde yer aldı.

1976 yılı 13. Antalya Film Şenliği’nde, “İşte Hayat” filmiyle En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu Ödülü’nü, 1981 yılı 18. Antalya Film Şenliği’nde, “Derya Gülü” filmiyle En İyi Erkek Oyuncu Ödülü’nü aldı.

15 Mayıs 1991 tarihinde, İstanbul’da vefat etti. 

Hayatı, Erhan Tuncer tarafından “Gül Gibi Zabıta Dururken Kızını Çöpçüye Veren Adam” adıyla 2020 yılında kitap olarak yayımlandı.

170’in üzerinde filmde oynadı. Bazıları şunlardır: 

Ah Güzel İstanbul (1966)

Fatih’in Fedaisi (1966)

Keloğlan (1971)

Sindirella Külkedisi (1971)

Rabia / İlk Kadın Evliya (1973)

Salako (1974)

Gülşah Küçük Anne (1976)

Selvi Boylum Al Yazmalım (1977)

Şabanoğlu Şaban (1977)

Kibar Feyzo (1978)

Şark Bülbülü (1979)

Dolap Beygiri (1982)

Yılanların Öcü (1985)

 

Ahmet Sezerel’in gözünden İhsan Yüce: “Muhteşem bir insandı İhsan abi. Duruşuyla, gezmesiyle, yaratıcılığıyla, oyunculuğuyla, kalemiyle dört dörtlüktü… Tam bir çelebiydi… Yanında daima taşıdığı bir siyah çantası vardı. O çantasının içinden ufak şişe rakısı eksik olmazdı. Tansiyon hastası olduğundan sarımsağı da çantasından eksik etmezdi. Tansiyonunu onunla terbiye ederdi. Ayrıca gündüzleri de içmezdi asla… Sağlam bir akşamcıydı ama…”