Latifi

(1491-1582) Divân şairi, yazar. Kastamonu’da doğdu. Asıl adı Abdüllatîf’tir. Katip olarak Belgrad’da, İstanbul’da, Rodos’ta, Mı­sır’da çalıştı. Mısır’dan Yemen’e giderken bindiği geminin batması üzerine boğularak ölmüştür. Tezkiretü’ş-şuarâ ( şâirler tezkiresi) adlı eseri ile meş­hur oldu. 1543′te yazmaya başladığı bu eseri 1546′da bitirip Kanunî Sultan Süleyman’a sundu. Tezkiresinde giriş bölümünden sonra Mevlana’dan başlayarak büyük so­fi şairleri, sonra pâdişâh ve şehzadeleri, daha sonra da harf sırasına göre şairleri tanıtmış, şiirlerinden örnekler verdi. Latifi’nin kaside ve gazelleri, mesnevileri var. Eserleri: 1. Tezkiretü’ş- şuara (1898′de eski harflerle ba­sıldı. N.Lupal-O.Reşer’in Almanya çevirisi 1979′da Osnabrück’de basıldı), 2. Divân, 3. Subhatü’l-Uşşâk [Yüz hadis tercümesi; Erdoğan Erol bu eser ile doktoraya hazırlık çalışması yaptı, basılmadı (Konya, Selçuk Üniversitesi, Edebi­yat Fakültesi 1981)1, 4- Tarif nâme-1 İstanbul (N.S.Pakun tarafından yeni yazıya çevrilerek Evsâf-ı İstanbul adıyla yayımlandı. 5. Enisü’l-Fusuha, 6. Nazmü’I-Cevahir.