Leylâ Erbil
12 Ocak 1931 tarihinde İstanbul’da doğdu. Yazar. İstanbul Kadıköy Kız Lisesini bitirdi (1950). İ.Ü. Edebiyat Fakültesi İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölümüne girdi; son sınıfta fakülteden ayrıldı. Evlenip Ankara’ya yerleşti. Çeşitli kuruluşlarda, Zürih’te Türk Konsolosluğunda, sekreter, tercüman-daktilo olarak çalıştı. Türkiye Sanatçılar Birliği (1970) ve Türkiye Yazarlar Sendikası (1974) kurucu üyesi. İlk hikâyesi 1956’da Seçilmiş Hikâyeler’de çıktı. Dost, Yeni Ufuklar, Dönem, Yelken, Papirüs, Türkiye Defteri, Yeni Dergi, Yeni a, Ataç, Türk Dili, Kitap-lık dergilerinde yazdı. Cemiyetin kıymet hükümlerini tenkitçi gözle işledi; evlilikle, aile kavramıyla alay için müstehcenliği kullandı. Hikâyeleri: Hallaç (1961), Gecede (1969), Eski Sevgili (1977). Romanları: Tuhaf Bir Kadın (1971), Karanlığın Günü (1985), Mektup Aşkları (1988), Cüce (2001). Denemeleri: Zihin Kuşları (1998). 19 Temmuz 2013 tarihinde vefat etti.
