Oruç Aruoba
14 Temmuz 1948’de Kocaeli’nin Karamürsel ilçesinde doğdu. TED Ankara Kolejini bitirdi. Hacettepe Üniversitesi Psikoloji Bölümünde lisans ve yüksek lisansını tamamladı. Üniversitede çalışmalarına devam etti ve Felsefe Bilim Uzmanı oldu. 1972-1983 yılları arasında öğretim görevlisi olarak çalıştı. Bu sırada doktorasını da bitirdi.
Tübingen Üniversitesinde Felsefe Semineri Üyesi, Victoria Üniversitesinde ise Konuk Öğretim Görevlisi oldu.
1983 yılında üniversiteyi terk etti. İstanbul’a yerleşerek çeşitli yayın kuruluşlarında çalıştı. Kırmızı Dergi’nin yayın yönetmenliğini üstlendi. Pek çok dergide yazı ve çevirileri yayımlandı.
Ahlak bilimi, bilgi kuramı, Nietzsche, Kierkegaard, Wittgenstein, Hume, Heidegger, Marx ve Kant gibi konular üzerine çalıştı. Wittgenstein’in eserlerini Türkçeye çeviren ilk kişi oldu. Çalışmalarında özellikle şiir sanatı konusuna ağırlık verdi. Ayrıca dünyanın en kısa şiir türü sayılan geleneksel Japon şiiri “haiku”nun Türk edebiyatındaki temsilcilerinden sayıldı. Nietzsche’nin Antichrist adlı eserini Almancadan çevirerek Türkçeye kazandırdı.
2006-2011 yıllarında Cevdet Kudret Edebiyat Ödülü yarışmasında seçici kurulda yer aldı. Çeşitli konularda sunumlar gerçekleştirdi. Türkiye’nin Nietzchesi olarak da tanınan Oruç Aruoba, 31 Mayıs 2020 tarihinde vefat etti.
Eserlerinden bazıları şunlardır: Tümceler, Bir Yerlerden Bir Zamanlar (1990), De Ki İşte (1990), Yürüme (1992), Hani (1993), Ol/An (1994), Kesik Esintiler (1994), Geç Gelen Ağıtlar (1994), Sayıklamalar (1994), Uzak (1995), Yakın (1997), Ne Ki Hiç (1997), İle (1998), Çengelköy Defteri (2001), Zilif (2002), Olmayalı (2003), Doğançay’ın Çınarları (2004), Benlik (2005), Meşe Fısıltıları (2007)...
İLGİLİ ÖYKÜLER
