Sabahattin Kudret Aksal
(25 Nisan 1920 -19 Nisan 1993): Şair, yazar. İstanbul’da doğdu. İ.Ü. Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümünü bitirdi (1943). Lise felsefe öğretmenliğinde, Çalışma Bakanlığı müfettişliğinde, Belediye Konservatuvarı (1959), Şehir Tiyatrosu müdürlüğünde (1961) bulundu. İstanbul’da öldü.Önceleri Orhan Veli ve Oktay Rıfat tesirinde idi. 1960’lardan sonra düşünce yönü ağır basan şiirler yazdı. Hikâye ve tiyatro eserlerinde ruh tahlillerine ve şekle ağırlık verdi.
Şiirleri: Şarkılı Kahve (1944), Gün Işığı (1953), Duru Gök (1958), Elinle (1962), Bir Sabah Uyanmak (1962, ilk şiir kitabıyla birlikte), Eşik (1970), Çizgi (1976), Şiirler (1979), Zamanlar (1982), Bir Zaman Düşü (1984), Buluşma (1990), Şiirler (Bütün şiirleri, 1988; eklerle bütün şiirleri, 1995), Batık Kent (Son şiirleri, 1993). Hikâyeleri: Gazoz Ağacı (1954), Yaralı Hayvan (1956. Yeni hikâyeler eklenerek, 1983), Öyküler: Gazoz Ağacı, Yaralı Hayvan ve Ötesi (1994). Oyunları: Evin Üstündeki Bulut (Oynanışı. 1948), Şakacı (1952), Bir Odada Üç Ayna (1958), Tersine Dönen Şemsiye (1958), Kahvede Şenlik Var (1966), Kıral Üşümesi (1970), Bay Hiç-Sonsuzluk Kitabevi (1981), Önemli Adam (1983) Oyunlar: Evin Üstündeki Bulut’tan Önemli Adam’a (1998). Denemeleri: Geçmişle Gelecek (Denemeler, 1978; Konuşmalar adıyla genişletilmiş bs. 1998.). Çevirileri: Çeviri Şiirler (Baudelaire ve Eluard’dan yaptığı çeviriler, 1991).
İLGİLİ ÖYKÜLER
