Tiziano Terzani
1938 yılında Floransa’da doğdu. 1971 yılından başlayarak, otuz yıl boyunca Alman Der Spiegel Dergisi’nde Asya muhabiri olarak çalıştı, 80’li yılların ortalarından itibaren La Republica, Corriere della Sera, L’Espresso ve Alisei gibi İtalyan dergi ve gazetelerinin muhabirliğini yürüttü.İlk kitabı olan Leopar Kürkü (1973) savaş muhabiri olarak gittiği Vietnam’da tuttuğu güncesidir. 1975 yılında Saygon’da kalan ve komünistlerin iktidarı ele geçirişine tanık olan pek az yabancı gazeteciden biridir. Bu deneyimini Giai Phong (Saygon’un Kurtuluşu) adlı kitapta anlatmıştır. Hong Kong’ta geçirdiği 4 yılın ardından ailesiyle Pekin’e yerleşen Terzani, Vietnam müdahalesi sonunda Phnom Penh’e dönen ilk muhabirlerden oldu ve bunu Holocaust in Kambodscha kitabında yazdı. Devrim karşıtı çalışma yaptığı gerekçesiyle sınır dışı edildiği Çin’de geçirmiş olduğu uzun yıllarına dair gözlemlerini ise Yasak Kapı (1985) adlı kitabında yansıttı. İyi Geceler Bay Lenin adlı kitabını 1992 yılında Sibirya’dan izlediği SSCB’nin çöküşüne dayanarak yazmıştır. Yazar olan eşi Alman Angela Staude ve iki çocuğu ile birlikte 1994’te Hindistan’a yerleşen Terzani, 1995 yılında okura sunduğu Bir Kâhin Bana Dedi Ki adlı yapıtında, eğer uçak yolculuğu yaparsa hayatını kaybedeceği yolundaki bir kehanet üzerine uçağa binmeden sürdürdüğü muhabirlik yaşantısını dile getirir. 1998 yılında yayımlanan Asya’da kitabı, karısı Angela’ya Japonya’dan 1965’te yazdığı mektuplarla başlar ve bütün bir kıtayı dolaşır. 11 Eylül, Savaşa Karşı Mektuplar (2002) kitabında yer alır. Kaleme aldığı son kitap olan Atlıkarıncada Bir Tur Daha İtalya’da 2004 Mart ayında yayımlandı. Terzani, 28 Temmuz 2004’te Pistoia Apeninleri’nin küçük bir köyü olan Orsigna’da yaşama veda etti.
İLGİLİ ÖYKÜLER
