Abdülhak Molla
Türk şairi (İstanbul 1786-ay.y. 1853). Divanı Hümayun’dan Mehmet Emin Şükûhi Efendi’nin oğlu, Mustafa Behçet Efendi’nin kardeşi olan Abdülhak Molla medrese öğrenimi gördü. Müderrislik, saray doktorluğu yapıp, hekimbaşı, Selanik ve Yenişehir mollası payeleri verildi.
Anadolu ve Rumeli kazaskerliğine, Maarif Meclisi başkanlığına da getirilen Abdülhak Molla’nın memurluk yaşamı iniş çıkışlarla doludur. Birkaç kez görevden alınmış, sonra daha yüksek görevlere atanmıştır. Son olarak Rumeli kazaskerlerinin en eskisine verilen "Reis ül-ulema" unvanını almıştır (1852). Medrese öğrenimi görmüş olmakla birlikte, tıbbın bir pozitif bilim olarak okutulması gereğine padişahı da inandırarak, Tıbbiye Mektebi’nin açılmasını sağlamış (1827) ve aynı okulda öğretmenlik yapmıştır. Anatomi dersinin ölüler üstünde yapılması için padişahtan irade çıkarttıran da odur. Divan geleneğine bağlı şiirleri kitap halinde basılmamıştır; tezkire ve mecmualarda rastlanır.
Başlıca yapıtları: Tarih-iLiva, Ruzname, Hezar Esrar.
