Abdullah Bin Abdullah
Abdullah Bin Abdullah Übeyy Bin Selûl El-Ensârî El-Hazrecî.
Medineli münafıkların reisi İbn Selûl’ün oğlu, sahabe.
Asıl adı Hubâb idi. Müslüman olduktan sonra, babasının da künye olarak kullandığı bu isim için Hz. Peygamber, “Hubâb şeytandır.” diyerek adını Abdullah’a çevirdi. Sahabelerin ileri gelenlerinden olan Abdullah, Bedir’den başlamak üzere Hz. Peygamber’le bütün savaşlara katıldı.
Münâfikün suresinde de işaret edildiği gibi (63/7-8), Müstalikoğulları Savaşı’ndan dönerken İbn Selûl, eskiden beri yürüttüğü bozguncu hareketlerine devam ederek muhacirler aleyhinde çirkin sözler sarf etmiş, “Medine’ye vardığımızda soylu ve güçlü olanlar, zelil ve güçsüz olanları oradan kovacaktır.” diyerek tahrikte bulunmuştu. Bunun üzerine Hz. Ömer, İbn Selûl’ün öldürülmesi için Resûl-i Ekrem’in emir vermesini istemiş, fakat Peygamber, “Muhammed arkadaşlarını öldürtüyor.” tarzında bir ithama maruz kalmamak için bu teklifi kabul etmemişti. Ancak Hz. Peygamber’in bu kararını henüz duymamış olan Abdullah, Peygamber’e giderek eğer babası öldürülecekse, daha sonra intikam hissine kapılarak bir mümini öldürmemek için bu görevi bizzat kendisinin yerine getirmek istediğini bildirdi. Hz. Peygamber buna izin vermedi ve ona babasıyla iyi geçinmesini tavsiye etti.
Abdullah, babası ölünce hem onun vasiyetini yerine getirmek, hem de uhrevi bir fayda sağlamak ümidiyle Peygamber’e giderek babasını kefenlemek için ondan gömleğini istedi, ayrıca cenaze namazını kıldırmasını da rica etti. Hz. Peygamber, Abdullah’ın bağlı bulunduğu Hazrec kabilesi mensuplarını İslamiyete daha çok ısındırmak için gömleğini verdi ve cenaze namazını kıldırması ricasını da kabul etti. Ancak Ömer’in şiddetli itirazlarıyla karşılaştı. Ardından da Tevbe suresinin 84. ayetinin nazil olmasıyla münafıkların cenaze namazını kıldırması yasaklandı.
Hz. Ayşe’nin kendisinden hadis rivayet ettiği Abdullah, Halife Ebubekir zamanında Müseylimetü’l-Kezzâb ile yapılan Yemâme Savaşı’nda şehit düştü.
