Abdullah Vassaf Efendi
Türk şairi (Akhisar 1662-İstanbul 1761). Akhisar’da başladığı öğrenimini İstanbul’da tamamlayan Abdullah Vassaf Efendi, ilmiye mesleğine girerek, Selanik (1724) ve Mısır (1727) kadılıklarında, fetva eminliğinde (1733) bulundu. Barış görüşmeleri için İran’a gönderilen bir heyette görevlendirilip (1736), dönüşünde Anadolu kazaskerliğine getirildi (1741). Rumeli kazaskerliğine (1748), şeyhülislâmlığa (1755) atanıp, aynı yıl görevinden alınarak, Bursa’ya sürüldü. Ömrünün son yıllarını, bağışlanması sonucu döndüğü İstanbul’da geçirdi.
Şiirlerinde Abdi ve Vassaf mahlaslarını kullanan Abdullah Vassaf Efendi, Hayâl-i Behçet-Abâd adlı 1 500 beyitlik nasihatnamesiyle ün salmıştır. Talik yazıda ve sure okumakta da usta olduğu bilinmektedir.
Başlıca yapıtları: Zemzeme (kelamla ilgili), İrşâd-ı Ezkiyâ (manzum, nahivle ilgili Kafiye adlı yapıtın çevirisi), Unvan üş-Şeref (Arap şairi İsmail Yemeni’nin aynı addaki kasidesine nazire, 1862).
