Bekir Sıtkı Kunt

Bekir Sıtkı Kunt

(1905 - 8 Mart 1959): Hikâyeci. Antakya’da doğdu. Antakya Lisesini (1923), İstanbul Darulfünûnu Edebiyat Fakültesine yazıldı. Bu arada Vakit gazetesinde çalışmaya başladı. Sonra Hukuk Fakültesini geçti ve burayı bitirdi (1930).

Düzce, Uşak ve Aydın’da hâkimlik yaptı (1930-1934). Temyiz Mahkemesi başsavcı yardımcısı iken Hatay problemi yüzünden memleketine gitti (1938). Hatay Meclisine Antakya milletvekili olarak girdi (1938-1939). Antakya’da yayınlanan Yeni Gün gazetesinin de baş yazılarını yazdı. Hatay’ın sınırlarımız içine alınmasından sonra Hatay Milletvekili olarak Ankara’ya geldi (1939-1946). İstanbul 8. Asliye Ceza hâkimi iken İstanbul’da öldü. Zincirlikuyu Mezarlığında gömülüdür.

İlk hikâyesi Yeni Adana gazetesinde çıktı (1924).

Hikâye türünde eser veren yazar sade Türkçe ile sıradan insanların hayatını, problemlerini gözlemlerine dayanarak yazdı. Gökkaya imzasını da kullanmıştır.

Eserleri: Memleket Hikâyeleri (1933), Talkımla Salkım (1937), Arzu ile Kanber (Halk hikâyesinin yeni yazımı, 1940), Herkes Kendi Hayatını Yaşar (1941), Yataklı Vagon Yolcusu (1948), Ayrı Dünya (1952), Yeni Hikâyeler (1957).

Yazar hakkında kitap: Bülent Nakib-Mehmet Tekin, Bekir Sami Kunt (1990).