Cemil Sena Ongun

Cemil Sena Ongun

(1894 – 15 Nisan 1981): Yazar. Konya-Seydişehir’de doğdu. İlk öğrenimine Halip’te başladı. Kilis Rüşdiyesinde ve İstanbul Sultanîsinde okudu. İstanbul Darulfünûnu Edebiyat Fakültesi (1916) ve Paris’te Sorbonne Üniversitesi (1927) felsefe bölümlerini bitirdi. Anadolu’nun çeşitli yerlerinde ve İstanbul’da Haydarpaşa, Çamlıca ve Galatasaray liselerinde felsefe, sosyoloji ve pedegoji okuttu. İstanbul’da öldü.

Ders kitapları yazdı; roman, deneme, inceleme, monografi dallarında eserler verdi. Çeviriler yaptı.

Eserleri : Umumi Usul-i Tedris (1925), Hususi Tedris Usulleri (1930), Ameli Tedris Usulleri (1930), Estetik (1931), İlk ve Orta Tedrisatta Hususi Tedris Usulleri (1932), Allah Fikrinin Tekâmülü (1934), Mufassal Umumi Tedris Usulleri (1935), Felsefe ve İçtimaiyat Notları (1935), Ruhi Mucizeler (1935), Psikoloji Dersleri (1936), Felsefe ve İçtimaiyat Notları (1936), Yeni Kadın (1937), Filozofi (1937), Büyük Adam Olmak (1940), Buda ve Konfiçyus (1941), Felsefe ve sosyoloji (1943), Yahya Kemal : Eserleri ve Şahsiyeti (1945), Mehmet Âkif: Hayatı, Eseğrleri ve İdealleri (1947), Sanat Sistemleri ve Ahmet Haşim’in Sembolizmi (1947), Saadet Yolları (1948), İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi (1949), Meşhur Filozoflar (1950), İnsan Ruhu Ebedî midir?(1951), Ahuramazda Böyle Dedi (1960), Büyük Filozoflar Ansiklopedisi (4 cilt, 1957-1966, 1970), Hz. Muhammed’in Felsefesi (1967), İnsanlar ve Ahlâklar (1970), Tanrı Anlayışı (1978).