Enderunlu Fâzıl
(1759 - 1810): Divan şairi. Akka’da doğdu. Babasının öldürülmesi üzerine Enderun’a alındı. Dokuz yıl burada kaldı. Adı bir aşk macerasına karışınca Enderun’dan çıkarıldı. Uzun süre sefil yaşadı. III. Selim’e sunduğu kasideler üzerine affedilerek kendisine yüksek memuriyetler verildi. Ancak hicivli sözleri yüzünden 1799’da Rodos’a sürüldü. Burada gözlerini kaybeden Fâzıl’ın, İstanbul’a dönmesine izin verildi. İstanbul’da öldü. Kabri Eyüp Sultan’dadır.Enderunî olarak da bilinen Enderunlu Fâzıl, Sâbit ve Nedim’in yolunda eserler vermiş ancak onlar kadar başarılı olamamıştır. Zevk düşkünlüğünü açığa vuran laubali örnekleri sergilemiştir. Şiirlerinde günlük yaşayışın izleri fazlasıyla yer tutar. Birçok şiirinde devrin örf ve âdetlerini takip edebiliriz.
Eserleri: Divan (1842), Defter-i Aşk (Divan’ı ile birlikte basıldı, mesnevîdir), Hübannâme (Çeşitli milletlerin erkek güzelleri hakkında mesnevî), Zenannâme (Mesnevîdir, her milletin kadın güzellerini tasvir ve tarif eder. Bu eser J. Decourdemanche tarafından Fransızcaya çevrilerek 1890’da Paris’te yayımlandı), Çenginâme (Murabbalardan meydana gelmiştir.)
İLGİLİ ÖYKÜLER
