Enver Naci Gökşen
(1916 - 14 Ocak 1986): Yazar. İstanbul’da doğdu. İlköğretmen Okulunu (1935), Gazi Eğitim Enstitüsünü bitirdi (1937). Adapazarı, Bandırma, Haydarpaşa (1942-1952) liselerinde, İstanbul Belediye Konservatuarında Türkçe-edebiyat öğretmenliği yaptı. İstanbul Eğitim Enstitüsünde ders verirken 1974’te emekliye ayrıldı. İstanbul’da öldü.Hikâyeler, dil ve eğitim konularında kitaplar yazdı. Yazıları Servetifünûn-Uyanış, Türk Dili ve Ilgaz dergilerinde çıktı.
Hikâyeleri: İnan Bana (1939), Son Çare (1942), Durakta Bir Adam (1949), Çardak Altı (1951), Plevne Siperlerinde (1961), Estergon Kalesi (1961), Elebaşı (1964), Dördüncü İyilik (1967), Ayça (1970), Tozkoparan Yiğit (2. bs., 1972), Başyiğit Genç Osman (1972). Hatıraları: Eski Bir Öğretmenin Okul Anıları (1983). Araştırmaları: Çocuklar İçin Edebiyat (1960), Örnekleriyle Çocuk Edebiyatımız (1966), Kompozisyon İlkeleri ve Antoloji (1969), En Son Yazım Kurallarına Göre İlk ve Orta Dereceli Okullar İçin Türkçe Sözlük (1978). Biyoğrafileri: Mehmet Emin Yurdakul (1963), Behçet Kemal Çağlar (1970). Çocuk kitapları: Masal İçinde Masal (1958), Hocadan Fıkralar (1964), Deniz Kurdu Kemal Reis (1967), Açıklamalar ve Hikâyelerle Atasözleri ve Deyimler (1974), Nasıl Yetiştiler (1977), Dağarcık (1977),Yunus Balığı Sırtındaki Çocuk (A. İ. Gökşen ile, 1982), Nar Tanesi (1983), Armağan (1983).
İLGİLİ ÖYKÜLER
