Hüseyin Ayan

Hüseyin Ayan

(1927 - ): Yazar, araştırmacı. Şumnu’da (Bulgaristan) doğdu. Şumnu’da Medresetü’n-Nüvvâb’ı bitirdi. Bulgar komünist rejimince bir süre tutuklandı. 1951’de Türkiye’ye göçtü. Erzurum Edebiyat Fakültesinden mezun oldu (1963). Toprak ve İskân Genel Müdürlüğünde ve taşra teşkilâtlarında çalıştı (1952-1960). 1963’te Atatürk Üniversitesinin Genel Sekreterliğine getirildi. Bir yıl sonra da mezun olduğu bölüme Eski Türk Edebiyatı asistanı olarak geçti. ’Seyyid Nesimî Hayatı, Eserleri ve Türkçe Divan’ının Tenkitli Metni’ konulu teziyle doktorasını verdi (1969). Doçentliğe (1975) ve profesörlüğe (1983) )yükseldi. Selçuk Üniversitesi İlahiyat Fakültesinde dekanlık yaptı. Kazakistan’da Ahmet Yesevî Üniversitesinde ders verdi (2003).

Eserleri: Celaleddin Harzemşah (N. Kemal’in eserinin yeni yayını, 1969), Letâif-i Rivâyât (A. Midhat Efendi’nin eseri, 1963), Hüsn-i Aşk (Şeyh Galib’den, Orhan Okay’la, 1975), Seyyid Nesimî (1976), Hurşîdnâme (Şeyhoğlu Mustafa’dan, 1979), Leylâ vü Mecnûn (Fuzulî’den, 1980), Bülbülnâme (Rifâî’den, 1981), Cevrî-Divan (1981), Hicvnâme (Celilî’den, 1986), Mihenknâme (Celilî’den, 1986), Nesîmî Divanı (1990).