İbrahim Agâh Çubukçu

İbrahim Agâh Çubukçu

(1928 - ): Şair, Araştırmacı. Kadirli’de doğdu. Adana Erkek Lisesini, A.Ü. İlahiyat Fakültesini bitirdi (1953). Aynı fakülteye İslâm felsefesi asistanı olarak girdi. 1958’de doktorasını verdi. 1969’da profesörlüğe yükseldi. 1998’de emekliye ayrıldı. Vekâleten Türk Tarih Kurumu Başkanlığı; Radyo ve Televizyon Üst Kurulu üyeliği ve başkanlığı yaptı.

Şiirleri çokluk ilâhî tarzındadır. Bazı şiirlerini İ. Özbakır ve Zekai Tunca Türk sanat müziği formunda bestelemişlerdir.

Şiirleri: Neyleyim (1975), Susma Bülbül (1976), Garip Çeşme (1976), Dilek (1977), Zambak (1977), Evrende İnsan (1980), Çıra (1983), Bahar (1986), İlden İle Şiirler (1987). Oyunu: Özlem (1987). Denemesi: İnsan ve Mutluluk Üzerine Denemeler (1980). Sohbetleri: Söyleşiler (1998).

Çok sayıda araştırması da yayınlanmıştır.