İrfan Yalçın
23 Nisan 1934 tarihinde, Zonguldak'ta doğdu. Annesi, Atatürk'ün kurduğu Millet Mektebinde okuma yazma öğrenen bir kadın; babası ise rüştiyenin ikinci sınıfından ayrılmış kunduracı idi.
İlk ve ortaöğrenimini Zonguldak'ta tamamladı. 1960 yılında İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Fransız Dili ve Edebiyatı Bölümünden mezun oldu. 1962-1972 yılları arasında Adana, Çarşamba ve Zonguldak liselerinde Fransızca öğretmenliği yaptı. 1972 yılında öğretmenlikten ayrılarak İstanbul’da Ocak Kitabevi’ni işletti. Aynı zamanda Z Yayınevi’ni kurdu.
1959 yılından itibaren Soyut, Varlık, Yansıma, Gelecek, Yeditepe, Yeni Adımlar ve Türk Dili gibi dergilerde öykü, şiir ve eleştirileri yayımlandı. İlk romanı "Pansiyon Huzur" ile 1975 Milliyet Yayınları Roman Yarışması’nda ikincilik ödülünü, "Ölümün Ağzı" romanı ile de 1980 yılı TDK roman ödülünü aldı. "Yorgun Sevda" romanı ile 2009 Cevdet Kudret Roman Ödülü’ne layık görüldü. Romanlarından; "Genelevde Yas" 1985’te “14 Numara”, "Fareyi Öldürmek" ise 2015’te “İçimdeki İnsan” adıyla sinemaya uyarlandı.
12 Mart 1971 sonrasında roman türünde eser verdi. Yalnızlık, psikolojik yabancılaşma, yaşama bağlılık, hastalık, intihar, yoksulluk ve savaş gibi roman türünün müşterek temalarını, insan ve gerçeğine başarıyla temas ederek işledi. Marksist estetiğin bir diğer önemli teması olan ateizm, İrfan Yalçın’ın romanlarında da önemli bir yer teşkil etti.
Bir dönem, Attila İlhan ile polemiğe girdi. Attila İlhan’ın, özellikle sosyalizmin tanımı ve özellikleri üzerinden İrfan Yalçın’a karşı yazdığı “İrfan Yalçın Diye Bir Papağan” isimli eleştiri yazısına karşılık İrfan Yalçın’ın, “Bir Gazelhana Cevap” isimli yazısı da kayda değer özellikler taşıyarak yazarın ideolojisi ve sanatçı kimliği hakkında bilgiler verdi.
29 Haziran 2024 tarihinde vefat etti.
Kitapları:
1978: Genelevde Yas
1979: Ölümün Ağzı
1980: Fareyi Öldürmek
1983: Büyük Soytarı
1991: Uzun Bir Yalnızlığın Tarihçesi
1995: Annem, Babam ve Ben
2009: Yorgun Sevda
2010: Cellat Ağlıyor
2014: Engerek
İLGİLİ ÖYKÜLER
