İvan Bunin
22 Ekim 1870 tarihinde, Rusya'da doğdu.
Yazın hayatına şiirle başladı, daha sonra düzyazı ile devam etti.
Yazın hayatı, tarihî koşullar sebebiyle ikiye bölündü. İlk şiirini 1887 yılında yayımladı. Yaşamının 1920'ye kadar olan kısmı Rusya'da; 1920'den 1953'e kadar olan kısmı ise vatanından çok uzaklarda, sürgünlerde geçti.
Üç Rus devrimi ve korkunç savaşlara şahit oldu. Arsenyev'in Yaşamı adlı romanıyla, 1933 yılında, Nobel Ödülü'nü alan ilk Rus yazarı oldu.
Yaşamında korkunç olaylar ve acılara şahit olması dolayısıyla edebiyat çevrelerinde "sonbahar, hüzün ve ölüm ozanı" olarak adlandırıldı.
Özellikle Fransa'da yaşadığı dönemde kaleme aldığı eserlerinde ölüm ve yalnızlık temaları baskın bir şekilde hissedildi. Rusya’dan sürgün edilen ya da kaçmak zorunda kalan tüm aydınlar gibi o da yaşamının çoğunu ülkesine duyduğu hasretle geçirdi. Bedenen farklı ülkelerde bulunsa da ruhu ve aklı, yaşamının son günlerine kadar vatanındaydı.
Vatan hasreti ve bu hasretten doğan yalnızlık hissi, onu dine itti. Bunin, sürekli olarak din üzerine düşünmeye başladı. Bu durum üzerinde annesinin etkisi de çok fazlaydı. Ölüm sonrası hayat üzerine çok fazla düşünen yazar, bu tutumunu eserlerine yoğun bir şekilde yansıttı.
8 Kasım 1953 tarihinde, 83 yaşında, Fransa'da vefat etti.
Kaynak: ŞAKAR, Kübra ÇAĞLIYAN. "İvan Bunin’in Arsenyev’in Yaşamı Adlı Romanında Ölüm Teması." Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi 40: 119-128.
İLGİLİ ÖYKÜLER
