Keçecizâde İzzet Molla
(1785-Ağustos1829): Şair. İstanbul’da doğdu. Asıl adı Mehmet İzzet’tir. Tanzimat devrinin ünlü sadrazamı Fuad Paşa’nın babasıdır. Medrese öğrenimi gördü. İmparatorluğun çeşitli vilâyetlerinde kadılık yaptı. Siyasî tercihleri sebebiyle birkaç defa sürgün edilerek İstanbul’dan uzaklaştırıldı. Yunanlıların Mora İsyanından dolayı Rusya’ya savaş açılıp açılmaması Meclis-i Umumîde tartışılırken önce savaşa taraftar görünürken sonra fikrini değiştirip savaşa karşı bir lâhiyayı sundu, lâyiha isabetli görülmeyerek idamına karar verildi. Araya Yâsincizâde Abdülvehab Efendinin araya girmesiyle affedilerek 17 Kasım 1828’de Sivas’a sürüldü ve bu şehirde öldü. Rus Savaşı yenilgiyle bitince İzzet Molla haklı görülerek affedildi; ancak, ferman İzzet Molla’nin ölümünden sonra Sivas’e ulaşabildi. Garipler Mezarlığına gömülen naaşı 1919’da İstanbul’a getirtildi, Cambaziye Mahallesinde Mustafa Ağa Mescidinin avlusuna babasının yanına defnedildi.İzzet Molla, Divan şiirinin son ustalarından sayılır. Zekî, nüktedan, hazır cevap, bilgili bir kişidir.
Şiirleri: Divan-ı Bahâr-ı Efkâr (Gençlik şiirlerini bir araya getirdi, 1839), Hazân-ı Âsâr (Sivas sürgünlüğü sırasında yazdı, Nakşibendî tarikatının kurucusu Bahaeddin Nakşibend’e ithaf etmiştir, 1841), Gülşen-i Aşk (Tasavvufî manzum hikâye, 1848), Mihnet-keşân (Keşan’a sürgün edilişini ve oradaki hayatını anlatır, 1852). Mensur eserleri: Devhatü’l-Mehâmid fî Tercemeti’l-Vâlid (Babasının hâl tercümesini verir. Reşad Fuad Tarih-i Osmanî Encümeni Mecmuası’nda yayınladı, 1 Nisan 1332, S. 37), Şerh-i Elgaz-ı Râgıb Paşa (Koca Râgıb Paşa’nın ’ayn’ harfi üzerine söyledği 147 lügaz ve bilmeceyi şerh eder. Tek nüshası İstanbul Ünivermsitesi Kütüphanesindedir.), Lâyihalar (İki lâhiyası vardır: Birincisi; Osmanlı devletinin gelir ve giderini tespit eder. İkincisi; sürgününe sebep olan Rusya savaşına karşı çıktığı lâhiyadır. Bu layiha Lütfî Tarihi’nde kayıtlıdır.)
İbrahim Bülbül, Keçecizâde İzzet Molla’yı yayınladı (1989).
İLGİLİ ÖYKÜLER
