Kâzım Paşa
(1821 - 7 Mayıs 1890): Şair. Koniçe’de (Bulgaristan) doğdu. Asıl cadı Musa Kâzım’dır. Küçük yaşta babasıyla İstanbul’a gitti. Divan-ı Hümâyun Kalemine girdi. Mühime ve Maliye Mektûbî kalemlerinde çalıştı. Asâkir-i Hassa Kitâbetine geçti; Alay eminliğine yükseldi. Hicivleriyle adını duyurdu. Sivri dili birçok kişiyi rahatsız etti. Mütercim Rüşdü Paşayı hicvedince 1862’de Kıbrıs’a sürüldü. Yusuf Kâmil Paşa sadrazam olunca affederek İstanbul’a dönmesine izin verdi (1863). 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşında ferik rütbesiyle Dördüncü Ordu Erkân-ı Herbiye reisi idi. Divan-ı Harbî-i Daimî üyesiyken Üsküdar’da öldü; Aziz Mahmud Hüdâyî Türbesi hazîresine defnedildi.Kâzım Paşa, hicviyeleri yanında na’tlar ve mersiyeler de yazdı. Muallim Naci onu na’t-gû olarak anar.
Eserleri: Mekalîd-i Aşk (Kerbelâ mersiyeleri), Divan-ı Kâzım Paşa