Mahir İz

(1895-1974): Yazar, mütefekkir. Ankara Kadısı İsmail Abdülhalim Efendinin oğlu, edebiyat tarihçisi Fahir İz’in ağabeyidir. Babasının vazifesinden dolayı öğreniminin bir kısmını Midilli, Balıkesir, Isparta, Medine, İstanbul ve Ankara’da gördü. Ankara Sultanîsini bitirdi. Birinci Büyük Millet Meclisinde zabıt kâtipliği yaptı. İstanbul İmam Hatip Lisesinde ders verdi. Bu ara iki yıl Kimya, bir yıl Hukuk fakültesinde okudu. Sonra Edebiyat Fakültesini tercih etti ve Türk Dili ve Edebiyatı Bölümün bitirdi (1936). Haydarpaşa Lisesinde edebiyat; İstanbul Yüksek İslâm Enstitüsünde hitabet, irşad ve tasavvuf tarihi dersler verdi.

Mahir İz, İslâmî ilimlerde geniş kültürü ve hitabetiyle çevresinde saygı uyandırmıştır. Şiirlerinde Maksud Kâmran, edebî yazılarında Namık Yaz, ilmî yazılarında Abdullah Söğüt imzalarını da kullanmıştır. Yazı ve şiirleri Sa’y (Ankara), Sebilüreşad, Yeni İstiklâl, İslâm Düşüncesi, Bugün, Yeni Asya, Sabah, Yeni İstanbul dergi ve gazetelerinde yayınlandı. Diyanet İşleri Başkanlığının hazırlattığı Kur’ân-ı Kerîm Meali’nin redaksiyon kuruluna başkanlık etti.

Eserleri: Din ve Cemiyet (1973), Tasavvuf (1969), Yılların İzi (Hatıraları, 1975).