Mahmut Makal
(1933 - 2018 ): Yazar. Aksaray’ın Demirci köyünde doğdu. İvriz (Konya Ereğlisi) Köy Enstitüsünü bitirdi (1947). Köy öğretmenliği yaptı (1947-1953). Gazi Eğitim Enstitüsünde yüksek öğrenimini tamamlayarak ilköğretim müfettişi oldu. Bir ara öğretmenlikten ayrılıp Bizim Köy Yayınevini kurdu (1968). 1971-1972 ders yılında Venedik Üniversitesinde Türk dili ve edebiyatı dersi verdi. 1976’da emekliye ayrıldı.İlk şiiri ’Toros’un Eteğinde’ başlıklı ilk şiiri Türk’e Doğru (Eskişehir, Temmuz 1945). Köy öğretmeni iken, Varlık dergisinde yayınlanmaya başlayan (1948) köy notlarıyla dikkati çekmişti. Bu notlarını sonra Bizim Köy adıyla kitaplaştırdı. 10 Ağustos 2018 tarihinde Ankara’da vefat etti.
Eserleri: Bizim Köy (1950), Köyümden (1952; Hayal ve Gerçek adıyla, 1957), Memleketin Sahipleri (1954), Kuru Sevda (Yaşanmış hikâyeler, 1956), 17 Nisan (1959), Köye Gidenler (1959), Kalkınma Masalı (1960), Eğitimde Yolumuz Nereye? (1960), İplik Pazarı (1964), Ötelerin Havası (1965), Kamçı Teslimi (1965), Halktan Ayrı Düşenler (1965), Köpeksiz Köy (1965), Yer Altında Bir Anadolu (1968), Bu Ne Biçim Ülke (1968), Zulüm Makinası-Öğretmen Kıyımı (1969), Kokmuş Bir Düzende (1970), Açlık Pınarı (1973), Değişenler-Bizim Köy 1975 (1976), Karanlığı Zorlayanlar (1976), Köy Enstitüleri ve Ötesi (1979), Bir İşçinin Günlüğünden (1980), Hayal ve Gerçek-Değişenler (1987), Ağlatı (Denemeler, 1989), Faust’un Dediği (1990), Anımsı Acımsı (1990), Bakırdaki Kıvılcım (1992), Köy Enstitüleri ya da Deli Memedin Türküsü (1993).