Mehmet Aydın

Mehmet Aydın

(4 Mart 1923 - ): Yazar, şair. Afyon-Emirdağ’a bağlı Bayat köyünde doğdu. Afyon Lisesini (1943), İ.Ü. Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünü (1948) bitirdi. Pazarören, Cılavuz ve Pulur köy enstitülerinde, Çanakkale İlköğretmen Okulunda görev yaptı. Bir yıl Fransa’da kaldı. Belgrad Üniversitesinde (1965-1968), Gazi Eğitim Enstitüsünde (1969-1980) der verdi. 1998’de Bilkent Üniversitesinde öğretim görevlisi oldu.

İlk yazısı 1953’te Varlık dergisinde çıktı..Şiirleri ve yazıları Çağdaş Türk Dili, İnsancıl, Kıyı, Damar dergileri ve Cumhuriyet gazetesinde yayınlandı.

Şiirleri: Özgürlüğe Açılan Eller (1971), Işığın Kavgası (1979), Halkın Soluğu (1979), Şiirsiz Kalmasın (1985), Yeryüzü Sancısı (1985), Yürekte Yanan Dünya (1988), Mavi Ter (1992), Işıltılar (1995), Derin Bir Aynadan (1999). Denemeleri ve Araştırmaları: Bayat Boyu ve Oğuzların Tarihi (1984), Hasan Hüseyin Korkmazgil (1987), Geliştirilmiş ve Açıklamalı Atasözleri (1992), Geliştirilmiş ve Açıklamalı Deyimler (1992), Türk ve Dünya Edebiyatından Şairler ve Yazarlar (1992), Şairlerden İzler (1993), Ne Yazıyor Bu Kadınlar/Osmanlı’dan Günümüze Örnekleriyle Kadın Şair ve Yazarlar (1995), Yunus Emre, Nasrettin Hoca ve Hacı Bektaş Veli Düşüncesinde Hoşgörü (Arkadaşlarıyla, 1995), Türlü Yönleriyle Tekerlemeler (1998), Edebiyatın Kıyılarında (1998), Meşhur Olan Fakir Çocuklar (2001), Ömrün Derin Sularında (2002).