Necati Lugal
(2 Nisan 1881 23 Mart 1964): Edebiyat tarihçisi. İstanbul’da doğdu. Özel dersler alarak yetişti. Arapça, Farsça ve Fransızca öğrendi. İstanbul okullarında hocalık yaptı. 1917’de Almanya’ya gitti. Hamburg Üniversitesi Şarkıyat Enstitüsünde Türkçe ve Fransızca dersleri verdi. İkinci Dünya Savaşının başlaması üzerine Türkiye’ye döndü. İstanbul Beyazıd Devlet Kütüphanesi Müdürü oldu. 1943’te Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi profesörlüğüne tayin edildi. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesinin kuruluş çalışmalarına katıldı. 1952’de emekliye ayrıldıktan sonra Türk Tarih Kurumunda Şarkıyat uzmanı olarak ilmî çalışmaları sürdürdü. İlahiyat Fakültesinde Klasik Dinî Türkçe Metinler dersi verdi.Necati Lugal, Arap ve Fars kültürüne lâyıkıyla vâkıftı. Döneminde birçok ilim adamı kendisinden istifade etmiştir. Türk Tarih Kurumu, hatırasına bir kitap da yayınlamıştır.
Eserleri: Ahbârü’d-Devleti’s-Selçukiyye (Ali Hüseynî’den, 1943), Farabî’nin Tabiat İlmi’nin Kökleri Hakkında Yüksek Makaleler Kitabı (Aydın Sayılı ile, 1951), Fatih Devrine Ait Bir Münşeat Mecmuası (Adnan Erzi ile, 1956), El-Evâmirü’l-Adliyye Fi’l-Umarı’l-Alaiyye (1. cilt, İbn Bîbî’den, A. Erzi ile, 1957), Karahanlılar ve Anadolu Selçukluları (Karahanlılar bölümü, Müneccimbaşı Ahmet b. Lütfullah’tan, 1962), Kitab-ı Diyarbakırıyya-Akkoyunlar Tarihi (Ebubekir Tahranî’den, Faruk Sümer ile, 1962), Şehnâme (4 cilt, Firdevsî’den, 1945), Münşeat (Tacizâde Sadi Çelebî’den, A. Erzi ile, 1956), Zafernâme (Nizameddin Samî’den, 1949), Tezkire-i Devletşah (1963), Latifî (Osman Beşer ile, Tübingen, 1942).
Şark dillerinden Almancaya da çevirileri vardır.
İLGİLİ ÖYKÜLER
