Osman Konuk

Doğumu: 1961, Emirdağ / Afyon

İlkokulu İzmir’de, ortaokul ve liseyi Bursa’da bitir-di. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyoloji Bölümünden mezun oldu. Şiirleri ağırlıklı olarak Yönelişler dergisinde yayım-landı.

Eserleri

Şiir: Seni Yalnız Ben Anlarım (1982)

’Şiirin sadece bir ‘söz sanatı’ olarak bilindiği mo-dernlik öncesi dönemlerde şiir daha çok ‘sözel tek-noloji’ hüneriyle sınırlıydı. Burada modern şiirin modernizmle tersinden bir ilişkisi olduğunu belirtmek gerek. Modern sanat ve modern şiir, modernizasyon süreçlerinin ürünü olmakla birlikte, bu süreçlerle açıklanamayacak bir ‘modernite sapması’dır. (...) Modern edebiyat (modern şiir) modern teknoloji-ye karşı ve ona ‘rağmen’ doğmuştur. Özürlü oluşa, parçalanışa, seküler teolojiye, hafıza yitimine, meta-laşmaya, değersizleştirilmeye ve insanın tarihin reddine bir itiraz. Şiir insanı ne daha akıllı, ne daha erdemli, ne daha özgür yapıyor; hakikat bilgisi de değil bulduğunuz. Sadece insanı kendi biricik tabiatından haberdar ediyor. Daha insan. Olmazsa olmaz değil; ama eksik-liği ancak bilindiğinde anlaşılan bir ihtiyaç. İnsanı aslına tamamlayan bir uğraş. Bunu da ‘dil denen mucize’ aracılığıyla yapıyor. Kelimelerde ve kelime dizilerinde öylece uyuyan, bekleyen sonsuz sayı ve nitelikte anlamları, tatları, sırları, ışıkları, karanlık-ları... Dili basit bir bildirişim aracı olmaktan çıkaran niteliği yani.’ (Osman Konuk, Kökler, Ekim-Kasım-Aralık 2003)