Osman Türkay

Osman Türkay

(1927 – 24 Ocak 2001): Şair. yazar. Kıbrıs’ta doğdu. Kıbrıs’ta İngiliz okulunu bitirdi (1946). Kıbrıs’ta gazetecilik ve tercümanlık yaptı. Londra’ya giderek gazetecilik ve felsefe okudu (1955). 1957’de adaya döndü; Beşparmak ve Uyarı dergilerini, Kıbrıs Türk Sesi gazetesini (1962-1963) çıkardı. Sonra Londra’ya yerleşti. Haftalık Vatan gazetesini yönetti. Dünya Kültür ve Sanat Akademisi Uluslararası Yürütme Kurulu başkanlığını, İstanbul’da yayınlanan aylık Yesevî dergisinin Londra temsilciliğini yaptı. Girne’de öldü.

Şiirleri, denemeleri, incelemeleri, T. S. Elliot’tan çevirileri yayınlandı. İlk şiir kitabının dışındakiler İstanbul’da basıldı.

Şiirleri: 7 Telli (1959), Uyurgezer (1969), Beethoven’da Aydınlığa Uyanmak (1970), Evrenin Düşünde Gezgin (Senfonik şiirler, ideo programlar, ağıtlar, 1971), Kıyamet Günü Gözlemcileri (1975), Beethoven and Other Poems (1978), Seçme Şiirler 150-1990 (1990), Cosmorama (İngilizce seçme şiirleri, 1999), Ölümsüzlük Acısı (1999), Pramit Üçlüsü (1999). Denemeleri: Edebiyat Eleştiri ve Dil Üstüne Düşünceler (1993). Derlemesi: Modern Türkish Poetry (T. Baybars ile, 1971).

World Poetry Socuety Internationel (Kıtalararası Şiir Derneği)’in yayın organı Poet’uin Mayıs 1982 sayısı Osman Türkay’a ayrılmıştır.