Osmanzâde Tâyib
(1660?-1724): Divan şairi. İstanbulludur. Asıl adı Ahmed’dir. Babası Divan-ı Hümayun kâtiplerinden Osman Efendidir. Halep ve Mısır mollalıklarında bulundu. III. Ahmed ve sadrazamı Şehid Ali Paşa’ya kasideler sundu. III. Ahmed’in fermanıyla "Reis-i Şâirân" unvanını aldı. Şiirlerinde Hamdî mahlâsını kullanmıştır.Osmanzâde Taib hazırcevaplılığı ile tanınmıştır. Yerici ve iğneleyici bir dile sahiptir. Bu yüzden Mısır valisi tarafından zehirlenerek öldürüldüğüne dair kayıtlar vardır. Ozmanzâde Taib güçlü bir şair sayılmaz.
Eserleri: Divan, Hadikatü’l-Vüzera (Zeylleriyle birlikte basıldı: Freiburg 1969), Hadikatü’l-Mülûk (İstanbul 1881. Bu iki kitabı Osmanlı vezir ve padişlarından bahseden biyografik eserlerdir), Hulâsatü’l-Ahlâk, Hadîs-i Erbain, Kitabu’l-Ahlaki’l-Ahmedî, Münşeât (Mektupları), Telhîsü’l-Nesâyih (1866), Simaru’l-Esmâr...
İLGİLİ ÖYKÜLER
