Özdemir İnce

Özdemir İnce

(1936 - ): Şair. Mersin’de doğdu. Mersin Lisesini (1955), Gazi Eğitim Enstitüsü Fransızca Bölümünü (1960) bitirdi. Paris’te Fransız edebiyatı ve fonetik okudu (1965-1966). Ortaokul ve liselerde Fransızca öğretmenliği yaptı. TRT’de çalıştı (1969-1982). TRT’den emekli olduktan sonra Fransız hükûmetinin bursuyla 1983 ve 1986 yıllarında Paris’te yaşadı. Can ve Telos yayınevlerinde editörlük yaptı.

İlk şiiri Ankara’da Kaynak dergisinde çıktı (1954). 2002 yılından itibaren Hürriyet gazetesinde köşe yazıları yazdı.

İkinci Yeni şairleri arasında sayılır.

Şiirleri: Kargı (1963), Tutanaklar (1967), Kiraz Zamanı (1969), Karşı Yazgı (1974), Rüzgâra Yazılıdır (1979), Elmanın Tarihi (1981), Kentler (1981), Yedi Deryalar Geçsen (1983), Siyasetnâme (1984), Eski Şiirler (1985), Hayat Bilgisi (1986), Zorba ve Ozan (1987), Burçlar Kuşağı (1989), Başak İle Terazi (1989), Can Yelekleri Tavandadır (1989), Yazın Sesi (1994), Seçme Şiirler (1998), Güneş Saati (1990), Gürlevik (1990), Gün Dönümü (1992), Toplu Şiirler: I. Tekvin (1994), Toplu Şiirler: II. Delta (1994), Toplu Şiirler: III. Tohum Ölürse (1994), Toplu Şiirler: IV. Yağmur Taşı (1995), Uykusuzluk (1995), Mazi Hayy (1998), Evren Ağacı (2000), Denemeleri: Şiir ve Gerçeklik (1986), Söz ve Yazı (1991), Tabula Rasa (1992), Dinozorca (1993), Yazınsal Söylem Üzerine (1993), Tarih Bağışlamaz (1994), Çile Törenleri (1995), Bu Ne Biçim memleket (1996), Yaşasın Cumhuriyet (1999), Mevsimsiz Yazılar (2002), Gördüğünü Kitaba Yaz (2002), Ot Hızı (2002), Pazar Yazıları (2002), Terzi Yüzü (2003), Yedi Canlı Cumhuriyet (2004), 100 Pazar Yazısı (2004), Yazmasam Olmazdı (Önceden yayınlanmış üç kitabı, 2004), Mahşerin Üç Kitabı (Önceden yayınlanmış üç kitabı, 2004). Çevirileri: Bulgar Şiirleri Antolojisi (1971), Küba Şarkıları (Nicolas Guillen’den, 1976), Taşlar Yenilemeler Parmaklıklar (Yannis Ritsos’tan, 1979).

Hakkında kitap: Celal Soycan, Mevsimsiz Bir Şair: Özdemir İnce (2005).