Rabia Hatun

İsmail Hâmi Danişmend (1899-1967); yayınlandığı devrede hayli münakaşalara sebep olan şiirlerini kendi adıyla değil, Rabia Hatun adıyla yazmıştır. Böyle bir kadın adıyla yazılan şiirler, Azerbaycan Türkçesine çalan diliyle, söyleyiş, muhteva ve şekil yönünden âdeta Divan Edebiyatı şiirinin rüzgârını estirmektedir.

Bu şiirler, Âile dergisinde yayınlandığı 1947-1949 yılları arasında ve sonrasında, bir Divan şairinin yeni bulunmuş lirik bendleri sanılarak tartışmalara yol açmıştır. En sonunda bir günlük gazetede İsmail Habib Sevük, Rabia Hatun’un şiirlerinin benzerlerinin Avrupa’da yapıldığı gibi bir takma adla yayınlandığını, buna kimsenin söz söyleme hakkının olamayacağını yazmış, İsmail Hâmi Danişmend de, Akşam gazetesinde 17-24 Eylül 1948 günleri arasında yazdığı yazılarla bazı açıklamalar yapma gereğini duymuştur.

İsmail Hâmi Danişmend, 41 bendden meydana gelen şiirlerini daha sonra 1961’de kitap hâlinde yayınladı.

Bu bendlerde şekil yönünden en büyük özellik mısra yapılarının sağlam kuruluşu, kafiye ve vezne kesinlikle uyuluşudur. Muhteva yönünden ise, bütün bendlerde aşkın değişik ve çarpıcı tezatları işlenmiştir. Aşk ateşiyle yanma, sevgiliye kavuşamama, bundan doğan hicran, ayrılık üzüntüsü, sonsuz hasret, sessiz bir tevekkülle birleşmiştir.