Rachel Aliene Corrıe
10 Nisan 1979’da Craig Corrie ve Cindy Corrie çiftinin üç çocuğunun en küçüğü olarak Washington’da doğdu.
Olympia’da büyüdü. Capital Lisesine ve ardından The Evergreen State College’da sanat dersleri alarak eğitim gördü. Üç yıl boyunca, gönüllü olarak, ruhsal bozukluğu olan hastalara haftalık ziyaretler yaptı, destek oldu. ABD’nin Irak’ı işgali üzerine, İsrail’in Gazze’de kıyıma girişeceği ve bunun ancak bölgedeki ilgiyi canlı tutmakla engellenebileceğini öngörerek, Gazze’ye uluslararası gözlemci olarak gitti. Üniversitede iken Olympia Adalet ve Barış Hareketi’ne katıldı. Daha sonra ISM eylemcileriyle tanıştı.
İkinci İntifa sırasında üniversite son sınıftayken, Ocak 2003’te Gazze Şeridi’ndeki Refah’a gitti ve ISM faaliyetlerine yardımcı olmak için iki günlük şiddetsiz direniş eğitimi aldı. İsrail ordusunun faaliyetlerini canlı kalkan görevi görerek engellemeye çalışan Filistin topraklarının dışından yaklaşık sekiz eylemciden oluşan bir grubun üyesiydi. Orada bulduğu sırada evlerin yıkılmasından, Gazzelilerin her gün gözaltına alınıp öldürülmelerinden etkilendi. Gözlemlediklerini, hissettiklerini ailesine gönderdiği mektuplarda ve e-postalarda kaydetti.
Bir mektupta ailesine “İsrail ordusu aslında Gazze Şeridi’ni ilhak ediyor ve kontrol noktalarını kapatıyor. Bu, insanların işlerine gidememeleri, öğrencilerin okullarına gidememeleri ve insanların evlerinde mahsur kalmaları anlamına geliyor.” yazdı. Annesine bir başka mektubunda “Dünyada böyle bir zulmün gerçekleştirildiğine inanamıyorum. Dünyanın böyle korkunç bir hâle gelmesine göz yumuyor oluşumuz canımı yakıyor.” yazdı. Öldürülmeden bir süre önce ailesine gönderdiği mektuplardan birinde ise şu ifadeler yer aldı: “Herhangi bir akademik bir çalışma, okuma, konferans, bölge hakkında izlediğim belgesel, hikâye veya duyduğum olay, bana buradaki durumu anlatamamıştı. Buradaki durumu kendi gözlerinle görmediysen hayal etmen mümkün değil. Evet, yine dans etmek istiyorum, erkek arkadaşlarım olsun istiyorum, iş arkadaşlarıma karikatürler çizeyim istiyorum ama bunu durdurmak da istiyorum! Burada gördüklerime inanamıyorum, yüreğim dehşetle doluyor. Düş kırıklığı içindeyim. Dünyamızın temel gerçekliği bu olduğu için düş kırıklığı içindeyim. Bunu durdurmak istiyorum.”
ABD’li aktivist, 16 Mart 2003’te turuncu renkli ceketini giyerek, eline aldığı megafon ile İsrail buldozerlerine yöneldi. Amacı Refah kentinde Filistinli bir ailenin evinin yıkılmasına ve topraklarının elinden alınmasına engel olmaktı. Buldozer tarafından iki kez çiğnenmesi sonucu kafatası kırıldı, kaburgaları parçalandı ve akciğerleri delinerek ezildi ve ölümcül şekilde yaralandı. Yaralandıktan sonra ağır yaralı hâlde ambulansla Filistin Najar Hastanesi’ne götürüldü, 17.20’de vefat etti. Görgü tanıkları kasıtlı ezildiğini söylerken, İsrail hükûmeti ise olaya Rachel’in buldozerin kör noktasında kaldığını ileri sürerek “kaza” dedi. ABD yönetimi ve basını İsrail’den hesap sormadı. Ailesinin olay hakkında açtığı dava, İsrail Yüksek Mahkemesi tarafından reddedildi. Filistinliler, Corrie’yi "şehit" olarak nitelendirdi ve onun için büyük bir cenaze töreni düzenlendi. Filistinli hukukçu ve insan hakları aktivisti Mustafa el-Bergusi, ölümünün ardından “Filistinli ailenin evinin yıkımını engellemeye çalıştığı sırada İsrail buldozeriyle ezilerek hayatına son verildi. Ancak Corrie bizim için ölmedi, başta Gazzeliler olmak üzere her Filistinli için bir sembole dönüştü.” dedi.
Dünyanın her yerinde iyilik öncüsü olarak ebedîleşen Corrie’nin adına Filistinlilerin Gazze’deki dramına ışık tutan çok sayıda film çekildi. İrlanda’dan Gazze’ye yardım götüren gemiye de onun ismi verildi.
Ölümünden kısa bir süre sonra Rachel Corrie Barış ve Adalet Vakfı kuruldu. Oyuncu Alan Rickman ve yazar Katherine Viner, Corrie’nin mektuplarına, günlüklerine ve e-postalarına dayanan "My Name is Rachel Corrie" adlı bir oyun hazırladı.
Ailesinin seçtiği günlüklerinden, mektuplarından, çizimlerinden, Corrie’nin yazdıklarından derlenerek hayat hikâyesinin de anlatıldığı “Bırakın Tek Başıma Direneyim” isimli kitap Norton & Company tarafından 2008’de yayımlandı.
İLGİLİ ÖYKÜLER
