Sâbit

(1650? - 1712): Şair. Asıl adı Alaeddin. Uziçe’de (Bosna) doğdu. Memleketinde tahsil gördükten sonra İstanbul’a geldi. Burgaz, Kefe, Yanya kadılıklarında; Tekirdağ müftülüğünde; Saraybosna mevleviyetinde bulundu. Son görevinden azledilince maddî sıkıntıya düştü. Büyüklere hâlini şikayet eden terci-i bend şeklindeki arzıhâli türünün ender örneklerindendir. İstanbul’da öldü.

Şiirlerinde atasözlerinden ve mahallî renklerden istifade etmiştir. Asrının, Nâbî’den sonra en meşhur şairi idi.

Eserleri: Divan (Yayını: Turgut Karacan, 1991), Derenâme (Mesnevî), Berbernâme (Mesnevî), Zafernâme (1882; yayını: Turgut Karacan, 1991), Edhem ü Hümâ (Mesnevî), Amru Leys.