Şemsi Belli
(1929 - 12 Ekim 1995): Şair, yazar. Malatya-Arapkir’e bağlı Kızıluşağı köyünde doğdu. A.Ü. Hukuk Fakültesini bitirdi (1950). Gazetecilik, öğretmenlik, avukatlık yaptı. Bir ara politikaya atıldı; Birlik Partisi’nin genel sekreterliğinde bulundu (1969).Önceleri Âşık Edebiyatı geleneğine bağlı olarak koşma tarzında şiirler söyledi. İlk şiiri Çınaraltı dergisinde çıktı (1943). Sonra serbest nazımda nükteli şiirler yazdı. Aşk ve özlem temalarını işledi. Kervan (1947), Çadır (1949-1950) ve Şiir Defteri dergilerini çıkardı. Akbaba dergisinde fıkralar yazdı.
Şiirleri: Köy Akşamları (1947), Bahar Şarkısı (1949), Başşehir Sokağı (1957), Şeytan Diyor ki (1959), Bahar Güneşi (1959), Boncuk Kutusu (Taşlamalar, 1960), Karpuz Dilimi (1961), Gelin Telleri (1962), İpek Kaplı Defter (1962), Uykusuz Trenler (1963), Sabırtaşı (1964), Bir Yangının Külü (1974), Renkli Balonlar (1974), Otopsi (1974), Öpme Beni Bu Akşam (1974). Mensur Şiirleri: Güz Çiçeği (1958), Can Kuşum (1960). Hikâyeleri: Tükenmez Kalem (1974), Aşk Dersleri 1980 (Mizah, 2. bs., 1985). Oyunu: Anayaso (Önce şiir olarak çıktı; çok ünlenince oyun halinde yazdı, 1970), Zeydo Ağa (1971). Gezi notları: Yavru Vatandan Notlar (1959), Cumhuriyetin Eşiğinde Kıbrıs (1960). Araştırmaları: Ağabeyim Mustafa Kemal (Mustafa Kemal’in kızkardeşi Makbule Atadan’ın hatıraları, 1959), Bülent Ecevit (1975), Bilinmeyen Yönleriyle Rauf Denktaş (1983), Atatürk’ün Aşk Hayatı (1988), Babıâli Babıâdi/Türkiye’de Basın Rezaletleri (1988), Fikriye (1995).
İLGİLİ ÖYKÜLER
