Şevket Yücel
2 Mart 1930 tarihinde Süleymanlı / K. Maraş’ta doğdu.Süleymanlı Nahiyesi İlkokulu (1943), Dicle Köy Enstitüsü (1951) mezunu. Kendi bucağında ilkokul öğretmenliği yaptı (1951-59). Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü Edebiyat Bölümünü, sınavlarını dışarıdan ve-rerek bitirdi (1959). Maraş Lisesinde edebiyat öğret-menliğinin yanı sıra üç yıl müdür yardımcılığı yaptı (1960-1981). 1981’de kendi isteğiyle emekliye ayrıldı. Özel dershanelerin üniversiteye hazırlık kurslarında Türkçe ve edebiyat dersleri verdi (1984-95). Şiir, deneme ve hikâye türlerinde eser veren Yücel, 1964 yılından itibaren İmece, Meltem, Halkevleri, Ke-malizm, Hisar, Yansıma, Varlık, Türk Dili, Edebiyat Dergisi, Güney, Edebiyat Cephesi, Sesimiz, Yeditepe, Yaba, Ekin, Kıyı, Şiir-Öykü, Yansıma, Abece, Ilgaz, So-yut, Oluşum, Ozanca, Hakimiyet Sanat, Dönemeç, Çağ, Türkiye Yazıları gibi dergilerde yazdı. Şiirlerinde yakın çevresini, tanıdığı insanların sıkıntılarını, acılarını yazdı. Kendini Yenilemek ve Eşek isimli denemesiyle 1970 TRT Bilim ve Sanat Ödülleri Yarışmasında Deneme Başarı Ödülü kazandı. 3 Şubat 2001 tarihinde Adana’da öldü.
Eserleri
Şiir: Kuş Gölgesi (1967), Umut Bir Gül Uza-tırken (1986), Sevgi Güneşi (Şiir, öykü, deneme, 1996), Güz Rengi Ayrılıklar (2000)
Hikaye: Görmeden Gidenler (1966), Güneşin Parmakları (1970), Çocukla Keklik (Çocuk hikâyesi, 1977), Sakar Oğlak (Çocuk hikâyesi, 1980), Bir Sevgi Adamı (1983), Barış İstiyorum (Çocuk hikâyesi, 1996)
Deneme: Kendini Yenilemek (1976), Boşta Bıra-kanlar (1979), Beyaz Sesler (1984), Sözcüklerle Öpüşmek (1998), Şiirle Gelen Aşk (2001)
Çeviri Şiir: Kasırganın Çatırtıları (Guillevic’ten çeviri, 1981)
İLGİLİ ÖYKÜLER
